p-Nitrophenyl-beta-D-glucopyranoside سوبسترای اسکولیناز بود، و سدیم دزوکسی کولات جایگزین نمک های صفراوی شد. پس از تلقیح، یک رنگ زرد معادل قهوه ای-سیاهی بود که در واکنش صفرا-اسکولین 40% مشاهده می شد.
مواد انتخابی موجود در آزمایش اسکولین صفرا چیست؟
صفرا اسکولین آگار
فائسیوم). اولین ماده انتخابی در این آگار صفرا است که از رشد گرم مثبت های غیر از انتروکوک و برخی گونه های استرپتوکوک جلوگیری می کند. دومین ماده انتخابی، آزید سدیم است. این ماده شیمیایی از رشد گرم منفی ها جلوگیری می کند.
هدف از صفرا اسکولین آگار چیست؟
صفرا اسکولین آگار در درجه اول برای افتراق انتروکوک از استرپتوکوک استفاده می شوداعضای جنس Enterococcus قادر به رشد در حضور 40٪ صفرا (oxgall) و هیدرولیز اسکولین به گلوکز و اسکولتین هستند. اسکولتین با یون‌های آهن ترکیب می‌شود و یک کمپلکس سیاه ایجاد می‌کند.
اصل آزمایش اسکولین صفرا چیست؟
آزمایش اسکولین صفرا بر اساس هیدرولیز اسکولین به گلوکز و اسکولتین (6، 7-دی هیدروکسی-کومارین) توسط میکروارگانیسمی است که آنزیم اسکولیناز تولید می کند اسکولتین واکنش می دهد. با نمک آهن (سیترات آهن) در محیط برای تشکیل یک کمپلکس آهن فنلی که رنگ قهوه ای تیره یا سیاه ایجاد می کند.
آزمایش حلالیت صفرا چیست؟
آزمایش حلالیت صفرا آزمایشی است که استرپتوکوکوس پنومونیه (مثبت- محلول) را از استرپتوکوک آلفا همولیتیک (منفی- نامحلول) متمایز می کند. استرپتوکوک پنومونیه محلول در صفرا است در حالی که سایر استرپتوکوک های آلفا همولیتیک مقاوم به صفرا هستند.
