برای ارزیابی کسالت، مقیاس استعداد کسالت (BPS) در سال 1986 ایجاد شد. این مقیاس به طور خاص برای تعیین علت دوره های خستگی و مراحل مبارزه با آن استفاده می شود.. خرده مقیاس‌های این آزمون شامل تحریک بیرونی، درک زمان، محدودیت‌ها، پاسخ‌های عاطفی و استقامت تمرکز است.
یافته های مستعد کسالت چیست؟
دیگر روابط فرضی با کسالت مورد آزمایش قرار گرفتند، با ارتباط مثبت قابل توجهی با افسردگی، ناامیدی، تلاش درک شده، تنهایی، و جهت گیری انگیزشی. یافته‌های اضافی نشان می‌دهد که تمایل به بی‌حوصلگی رابطه منفی با رضایت از زندگی و جهت گیری خودمختاری دارد
هدف از بی حوصلگی چیست؟
مستعد کسالت با افسردگی و اضطراب همبستگی مثبت دارد (احمد، 1990؛ Blaszczynski و همکاران، 1990؛ سامرز و وودانوویچ، 2000؛ گلدبرگ و همکاران، لیرا و همکاران، P20، 1990). ، 2011)، خشم و پرخاشگری (گوردون و همکاران، 1997؛ روپ و وودانوویچ، 1997؛ داهلن و همکاران، 2004)، تمایل کمتر به درگیر شدن و لذت بردن از تفکر…
چگونه خستگی را محاسبه می کنید؟
دو معیار معمول برای کسالت وجود دارد: مقیاس استعداد کسالت (BPS) و مقیاس حساسیت به کسالت (ZBS). اگرچه هر دو برای اندازه گیری تمایل به تجربه کسالت (به عنوان مثال، خستگی صفت) طراحی شده اند، دلایلی وجود دارد که فکر می کنیم ممکن است ساختار یکسانی را اندازه گیری نکنند.
تأثیر نتیجه مستعد کسالت چیست؟
تجزیه و تحلیل کوواریانس چندگانه نشان داد که افراد با نمرات کل مستعد بی‌حوصلگی، رتبه‌بندی قابل‌توجهی بالاتری را در هر پنج خرده مقیاس چک لیست علائم هاپکینز گزارش کردند ( وسواس-اجباری، جسمی‌سازی، اضطراب، حساسیت بین فردی، و افسردگی).
