3.2. وقتی دو یا چند مارپیچ α با پیچیدن به دور همدیگر جمع می شوند تا یک ابرکویل سمت چپ را تشکیل دهند شکل می گیرند (شکل 3.1C). اگرچه دایمرها، تریمرها و تترامرها متداول‌ترین ساختارها هستند، سیم‌پیچ‌های مارپیچ بزرگ‌تر تا هفت مارپیچ اکنون می‌توانند به صورت تجویزی طراحی شوند [8].
کویل های مارپیچ کجا یافت می شوند؟
کویل های پیچ خورده در پروتئین های در هر سه پادشاهی زندگی یافت می شود. حوزه‌های سیم پیچی برخی از پروتئین‌ها تقریباً از نظر توالی و طول ثابت هستند، که نقش ساختاری و عملکردی اسیدهای آمینه را در طول کل سیم پیچ پیچ‌دار نشان می‌دهد.
سیم پیچ ها چگونه به هم چسبیده می شوند؟
یک سیم پیچ یا ابرمارپیچ از پیچاندن دو، سه یا چهار مارپیچ α با همتشکیل می شود. رشته‌های مارپیچ توسط نیروی آبگریز ایجاد شده بین زنجیره‌های جانبی غیرقطبی از رشته‌های پپتیدی مختلف به هم متصل می‌شوند.
ساختار سیم پیچی چیست؟
کویل های مارپیچ ساختارهای آ-مارپیچ هستند که در آن مارپیچ ها به دور یکدیگر پیچیده می شوند تا دسته های فوق مارپیچی را تشکیل دهند. آنها معمولاً از دو یا سه مارپیچ در جهت موازی یا ضد موازی تشکیل می شوند، اما ساختارهایی با هفت مارپیچ یا بیشتر تعیین شده است.
آیا بین هلیکس و کویل تفاوتی وجود دارد؟
مارپیچ یک ساختار ثانویه است و سیم پیچ پیچ خورده ساختاری فوق ثانویه است، اما هر دو حاصل نیروی متقابل بین باقی مانده های اسید آمینه مجاور اطراف یک پیوند پپتیدی هستند.
