بر اساس نظریه اصلی Lavoisier، همه اسیدها حاوی اکسیژن بودند که از یونانی ὀξύς (oxys: اسید، تیز) و ریشه -γενής (-genes: آفریننده) نامگذاری شده است.. بعداً کشف شد که برخی از اسیدها، به ویژه اسید هیدروکلریک، حاوی اکسیژن نیستند و بنابراین اسیدها به اسیدهای اکسی و این هیدرواسیدهای جدید تقسیم می شوند.
کدام اسیدها حاوی اکسیژن نیستند؟
شرایط این مجموعه (6)
- هیدروفلوریک اسید. HF.
- اسید کلریدریک. HCl.
- اسید هیدروبرومیک. HBr.
- اسید هیدرووئیدیک. سلام.
- هیدروسیانیک اسید. HCN.
- سولفوریک اسید. H2S.
آیا همه اسیدها حاوی اکسیژن و هیدروژن هستند؟
دو ویژگی مهم وجود دارد: همه اسیدها باید پروتونی داشته باشند که بتوان آن را اهدا کرد. این بدان معنی است که ترکیباتی که حاوی هیدروژن نیستند (مانند N2O) نمی توانند به عنوان اسید عمل کنند. در بیشتر موارد، پروتون به یک اتم بسیار الکترونگاتیو (مانند اکسیژن یا هالوژن) پیوند میخورد.
چرا همه اسیدها حاوی اکسیژن نیستند؟
هنگامی که اسیدها در آب حل می شوند، یون های H+ تولید می کنند (که پروتون نیز نامیده می شود، زیرا حذف تک الکترون از یک اتم هیدروژن خنثی یک پروتون را پشت سر می گذارد). قوانین نامگذاری اسیدهایی که حاوی اکسیژن در آنیون نیستند: از آنجایی که همه این اسیدها کاتیون یکسانی دارند، H+، لازم نیست کاتیون را نامگذاری کنیم
کدام نوع اسید حاوی اکسیژن است؟
Oxoacid (گاهی اوقات oxyacid نامیده می شود) اسیدی است که حاوی اکسیژن است. برای دقیق تر، اکسواسید اسیدی است که: حاوی اکسیژن است.