سیکلودکسترین ها را می توان در طبیعت یافت. برخی از باکتری ها (مثلاً باسیلوس ماسرانس) با فرآیند آنزیمی سی دی از نشاسته برای ذخیره انرژی خود تولید می کنند. این فرآیند توسط صنعت با استفاده از آنزیم گلیکوزیل ترانسفراز سیکلودکسترین و نشاسته (ذرت، سیب زمینی، مانیوک و غیره) به عنوان ماده خام تقلید می شود.
چگونه سیکلودکسترین را دریافت می کنید؟
سیکلودکسترین ها از نشاسته با تبدیل آنزیمی تولید می شوند. سیکلودکسترین ها از 5 یا چند واحد α-D-گلوکوپیرانوزید به هم پیوسته 1->4 تشکیل شده اند، مانند آمیلوز (بخشی از نشاسته).
چه غذاهایی سیکلودکسترین دارند؟
غذاهای فرآوری شده با آنزیم آمیلولیتیک مانند نمونه های مختلف آبجو ، شربت ذرت از معادل های مختلف دکستروز، و غذاهای فرآوری شده حرارتی مانند نان، حاوی مقادیر بسیار کمی از انواع مختلف سیکلودکسترین هستند..
آیا سیکلودکسترین می تواند شریان ها را پاک کند؟
علاوه بر این، هنگامی که محققان از سیکلودکسترین برای درمان بیوپسی پلاک‌های شریان‌های کاروتید انسان استفاده کردند، به نتایج مشابهی دست یافتند. این مطالعه به کریستال های کلسترول به عنوان یک هدف برای درمان تصلب شرایین اشاره می کند، به این معنی که استفاده از سیکلودکسترین برای حل کردن کریستال ها می تواند بر نحوه درمان بیماری تأثیر بگذارد.
آیا سیکلودکسترین قند است؟
سیکلودکسترین ها مولکول های قند هستند که در حلقه هایی با اندازه های مختلف به هم متصل شده اند. به طور خاص، واحدهای قند، مولکول‌های گلوکوپیرانوزید-گلوکز نامیده می‌شوند که در پیکربندی حلقه پیرانوز (شش عضوی) وجود دارند.
