درماندگی آموخته شده زمانی رخ می دهد که افراد یا حیوانات برای اجتناب از موقعیت های منفی احساس درماندگی کنند مارتین سلیگمن برای اولین بار متوجه درماندگی آموخته شده در هنگام انجام آزمایشات روی سگ ها شد. او متوجه شد که سگ‌ها سعی نمی‌کنند از شوک‌ها فرار کنند، اگر شرطی شده بودند که باور کنند نمی‌توانند فرار کنند.
نظریه سلیگمن در مورد درماندگی آموخته شده چیست؟
درماندگی آموخته شده، شکست در فرار از شوک ناشی از حوادث ناپسند غیرقابل کنترل، نیم قرن پیش کشف شد. سلیگمن و مایر (1967) تئوری دادند که حیوانات می‌دانند که نتایج مستقل از پاسخ‌هایشان است - اینکه هیچ کاری انجام نمی‌دهند - و این یادگیری تلاش برای فرار را تضعیف می‌کند.
چه چیزی درماندگی آموخته شده را توصیف می کند؟
درماندگی آموخته شده، در روانشناسی، حالتی ذهنی که در آن ارگانیسمی که مجبور به تحمل محرک های نفرت انگیز یا محرک های دردناک یا ناخوشایند است، از مواجهه بعدی با آن محرک ها ناتوان یا ناخواسته می شود. ، حتی اگر "قابل فرار" باشند، احتمالاً به این دلیل که آموخته است که نمی تواند …
درماندگی آموخته شده چیست، عناصر درماندگی آموخته شده سلیگمن را توضیح دهید؟
درماندگی آموخته شده یک الگوی رفتاری است که شامل یک پاسخ ناسازگار است که با اجتناب از چالش ها، عاطفه منفی و فروپاشی راهبردهای حل مسئله در هنگام بروز موانع مشخص می شود. سه جزء برای وجود درماندگی آموخته شده ضروری است: احتمال، شناخت و رفتار
نمونه ای از درماندگی آموخته شده چیست؟
درماندگی آموخته شده زمانی اتفاق می افتد که فرد به طور مداوم با یک موقعیت منفی و غیرقابل کنترل روبرو می شود و تلاش برای تغییر شرایط خود را متوقف می کند، حتی اگر توانایی انجام این کار را داشته باشد. برای مثال، یک سیگاری ممکن است مکرراً تلاش کند و در ترک آن شکست بخورد.
