Zymogens یا پروآنزیم‌ها، اشکال غیرفعال آنزیم‌هایی هستند که به چین‌خوردگی، پایداری و هدف‌گیری آنزیم کمک می‌کنند. زیموژن ها را می توان بوسیله پروتئازها یا محیط آنها به صورت خودکار (خود فعال سازی) فعال کرد.
Zymogens چیست و چگونه در هضم مفید است؟
توضیح: آنزیم های گوارشی به شکل های غیرفعال به نام زیموژن آزاد می شوند. این برای جلوگیری از هضم آنزیم های گوارشی سلول هایی که آنها را تولید می کنند ضروری است. در زیموژن، بخشی از پروتئین، محل فعال آنزیم را مسدود می کند.
چرا زیموژن ها مهم هستند؟
لوزالمعده تا حدی زیموژن ترشح می کند تا از هضم پروتئین های آنزیم ها در سلول هایی که در آن سنتز می شوند جلوگیری کند آنزیم هایی مانند پپسین به شکل پپسینوژن، یک زیموژن غیر فعال، ایجاد می شوند. … قارچ ها همچنین آنزیم های گوارشی را به عنوان زیموژن در محیط ترشح می کنند.
Zymogens مورد نیاز چیست؟
آزیموژن پیش ساز غیرفعال یک آنزیم است، به ویژه آنهایی که واکنش های مربوط به تجزیه پروتئین ها را کاتالیز می کنند. زیموژن ها برای تبدیل شدن به یک آنزیم فعال به یک تغییر بیوشیمیایی نیاز دارند، مانند تغییر پیکربندی یا واکنش هیدرولیز برای آشکار کردن محل فعال.
وظیفه سلول های زیموژن چیست؟
عملکرد
در سیستم گوارش
در قاعده غده سلول‌های زیموژنیک (اصل) قرار دارند که تصور می‌شود آنزیم‌های پپسین و رنین را تولید می‌کنند. (پپسین پروتئین‌ها را هضم می‌کند و رنین شیر را خشک می‌کند.)
