گیرنده های
هورمون های استروئیدی معمولاً در داخل سیتوپلاسم یافت می شوند و به عنوان گیرنده های درون سلولی یا هسته ای مانند تستوسترون شناخته می شوند. پس از اتصال به هورمون، گیرنده می تواند مسیرهای سیگنال دهی متعددی را آغاز کند که در نهایت منجر به تغییر در رفتار سلول های هدف می شود.
برای کدام یک از گیرنده های هورمونی در سیتوپلاسم FSH وجود دارد؟
هورمون محرک فولیکول (FSH)، یک هورمون گلیکوپروتئین هیپوفیز، یک جزء جدایی ناپذیر از محور غدد درون ریز است که عملکرد غدد جنسی و باروری را تنظیم می کند. برای انتقال سیگنال خود، FSH باید به گیرنده خود (FSHR) واقع در سلول های سرتولی بیضه و سلول های گرانولوزای تخمدان متصل شود.
آیا هورمون ها به گیرنده های سیتوپلاسم متصل می شوند؟
گیرنده های هورمونی داخل سلولی در سلول هدف، هورمون ها از پروتئین حامل آزاد می شوند و در دو لایه لیپیدی غشای پلاسمایی سلول های هدف منتشر می شوند.. سپس به گیرنده‌های داخل سلولی ساکن در سیتوپلاسم یا هسته می‌چسبند.
کدام گیرنده در غیاب هورمون در سیتوپلاسم ساکن است؟
گیرنده گلوکوکورتیکوئیدی (GR) اغلب توصیف می شود که در غیاب هورمون در سیتوپلاسم موضعی می شود و با اتصال هورمون به هسته منتقل می شود.
چه گیرنده هایی در سیتوپلاسم سلول قرار دارند؟
گیرنده های درون سلولی در سیتوپلاسم سلول قرار دارند و توسط مولکول های لیگاند آبگریز فعال می شوند که می توانند از غشای پلاسمایی عبور کنند. گیرنده های سطح سلولی به یک مولکول لیگاند خارجی متصل می شوند و یک سیگنال خارج سلولی را به سیگنال درون سلولی تبدیل می کنند.
