فهرست مطالب:
- برای کدام یک از گیرنده های هورمونی در سیتوپلاسم FSH وجود دارد؟
- آیا هورمون ها به گیرنده های سیتوپلاسم متصل می شوند؟
- کدام گیرنده در غیاب هورمون در سیتوپلاسم ساکن است؟
- چه گیرنده هایی در سیتوپلاسم سلول قرار دارند؟
تصویری: برای کدام یک از گیرنده های هورمونی در سیتوپلاسم وجود دارد؟
2024 نویسنده: Fiona Howard | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-10 06:36
گیرنده های
هورمون های استروئیدی معمولاً در داخل سیتوپلاسم یافت می شوند و به عنوان گیرنده های درون سلولی یا هسته ای مانند تستوسترون شناخته می شوند. پس از اتصال به هورمون، گیرنده می تواند مسیرهای سیگنال دهی متعددی را آغاز کند که در نهایت منجر به تغییر در رفتار سلول های هدف می شود.
برای کدام یک از گیرنده های هورمونی در سیتوپلاسم FSH وجود دارد؟
هورمون محرک فولیکول (FSH)، یک هورمون گلیکوپروتئین هیپوفیز، یک جزء جدایی ناپذیر از محور غدد درون ریز است که عملکرد غدد جنسی و باروری را تنظیم می کند. برای انتقال سیگنال خود، FSH باید به گیرنده خود (FSHR) واقع در سلول های سرتولی بیضه و سلول های گرانولوزای تخمدان متصل شود.
آیا هورمون ها به گیرنده های سیتوپلاسم متصل می شوند؟
گیرنده های هورمونی داخل سلولی در سلول هدف، هورمون ها از پروتئین حامل آزاد می شوند و در دو لایه لیپیدی غشای پلاسمایی سلول های هدف منتشر می شوند.. سپس به گیرنده‌های داخل سلولی ساکن در سیتوپلاسم یا هسته می‌چسبند.
کدام گیرنده در غیاب هورمون در سیتوپلاسم ساکن است؟
گیرنده گلوکوکورتیکوئیدی (GR) اغلب توصیف می شود که در غیاب هورمون در سیتوپلاسم موضعی می شود و با اتصال هورمون به هسته منتقل می شود.
چه گیرنده هایی در سیتوپلاسم سلول قرار دارند؟
گیرنده های درون سلولی در سیتوپلاسم سلول قرار دارند و توسط مولکول های لیگاند آبگریز فعال می شوند که می توانند از غشای پلاسمایی عبور کنند. گیرنده های سطح سلولی به یک مولکول لیگاند خارجی متصل می شوند و یک سیگنال خارج سلولی را به سیگنال درون سلولی تبدیل می کنند.
توصیه شده:
کدام سند بهترین ضمانت را برای گیرنده اعطا می کند؟
قراردادهای ضمانت عمومی، که گاهی اوقات عهدنامه کامل و اسناد ضمانت نامیده می شود، بیشترین حمایت و ضمانت را توسط اعطاکننده به گیرنده ارائه می کند . کدام عمل برای اعطاکننده بهتر است؟ یک سند ضمانت عمومی قول می دهد که اعطاکننده مالکیت قانونی کامل دارد.
کدام دسته از داروها با گیرنده های آدرنرژیک مخالفت می کنند؟
آنتاگونیست های گیرنده آلفا-1 آدرنرژیک (همچنین به نام آلفا بلوکر نیز نامیده می شود) خانواده ای از عواملی هستند که به گیرنده های آلفا-آدرنرژیک نوع 1 متصل می شوند و آنها را مهار می کنند و بنابراین ماهیچه صاف را مهار می کنند. اختصار. موارد استفاده عمده آنها برای فشار خون بالا و هیپرتروفی خوش خیم پروستات علامتدار هیپرتروفی خوش خیم پروستات است.
در مقایسه با گیرنده های یونوتروپیک گیرنده های متابوتروپیک؟
یون های K+ به نورون ها و یون های Na+ از نورون ها خارج می شوند. … یون های Na+. در مقایسه با گیرنده های متابوتروپیک، گیرنده های یونوتروپیک اثراتی ایجاد می کنند که ایجاد می کنند. کمتر منتشر می شوند و با سرعت بیشتری توسعه می یابند . تفاوت بین گیرنده های یونوتروپیک و متابوتروپیک چیست؟ گیرنده های یونوتروپیک به لیگاندهای یونیک مانند K + ، Na + ، Cl.
گیرنده های درد در کجا وجود ندارند؟
گیرنده‌های درد در بسیاری از بافت‌های بدن وجود دارند، اما در غضروف مفصلی، پلور احشایی، پارانشیم ریه، پریکارد، مغز و بافت بند ناف یافت نشده‌اند. کدام عضو بدن حاوی گیرنده های درد نیست؟ مغز گیرنده درد ندارد - اعصابی که آسیب یا تهدید آسیب به بدن ما را تشخیص می دهند و این سیگنال را به نخاع و مغز می دهند.
در کدام اندامک در سیتوپلاسم؟
همه اندامک‌های سلول‌های یوکاریوتی، مانند هسته، شبکه آندوپلاسمی و میتوکندری ، در سیتوپلاسم قرار دارند. بخشی از سیتوپلاسم که در اندامک ها وجود ندارد، سیتوزول نامیده می شود. اگرچه سیتوپلاسم ممکن است به نظر بدون شکل یا ساختار باشد، اما در واقع بسیار سازمان یافته است .
