تبادل یونی
شامل حذف یونهای سختی کلسیم و منیزیم و جایگزینی آنها با یونهای غیرسختی، معمولاً سدیمی است که توسط نمک کلرید سدیم محلول یا آب نمک تامین می شود. … پس از نرم شدن مقدار زیادی آب سخت، دانه‌ها با یونهای کلسیم و منیزیم اشباع می‌شوند.
آیا نرم کننده های آب تبادل یونی کار می کنند؟
بله. یک نرم کننده آب تبادل یونی، مواد معدنی سختی محلول در آب را با سدیم مبادله می کند. این ماده معدنی نرم روی دانه های رزین نرم کننده وجود دارد و روی سطوح به عنوان رسوبات رسوب نمی کند.
آیا آب سخت را می توان با تبادل یونی نرم کرد؟
وقتی آب سخت از یک نرم کننده عبور می کند، کلسیم و منیزیم با یون های سدیم جایگزین می شوند (شکل 1). یون های سدیم به صورت شل نگه داشته می شوند و به راحتی با یون های کلسیم و منیزیم جایگزین می شوند. در طی این فرآیند، یونهای سدیم «آزاد» در آب آزاد می‌شوند.
آیا آب تبادل یونی برای نوشیدن بی خطر است؟
سیستم های رزین تبادل یونی عموماً روش های ایمن، قوی و مؤثر برای حذف آلاینده هایی مانند کرومات، اورانیوم، رادیوم، پرکلرات و غیره هستند. نباید تعجب آور باشد که عواقب مرتبط با استفاده از رزین های تبادل یونی وجود دارد.
چرا از رزین های تبادل یونی در نرم کردن آب استفاده می شود؟
رزین های تبادل یونی برای نرم کردن آب با جایگزین کردن کاتیون ها با یون های سدیم (و احتمالا آنیون ها با یون های کلرید) کلرید سدیم استفاده می شود. که در آن کاتیون ها با یون های H + و آنیون ها با یون های OH- جایگزین می شوند.
