توسط جان دان جان دان این شعر را خودش می گوید. حال، این یک بیانیه جسورانه و بالقوه خطرناک است. اشتباه گرفتن گوینده شعر با خود شاعر اغلب یک تله مهلک است. اما در این مورد، ما تاریخچه و بیوگرافی داریم که به ما کمک می کند.
سخنران در A Valediction: Forbidding Mourning با چه کسی صحبت می کند؟
"A Valediction: Forbidding Mourning" شعری از جان دان است که در آن گوینده مستقیماً معشوقش را مخاطب قرار می دهد تا خداحافظی کند و او را تشویق کند که در غیاب او سوگواری نکند. در بیت اول، گوینده شرح می دهد که چگونه مردان با فضیلت می میرند: بدون ترس. او به عشقش می گوید که وقتی او او را ترک می کند، باید اینقدر نترس باشد.
ادعای اصلی گوینده چیست؟
ادعای گوینده این است که جدایی پایان رابطه او با عشقش نخواهد بود. عنوان شعر، توحید، به معنای درخواست امر - نهی از عزاداری است.
چرا گوینده در A Valediction: Forbidding Mongning?
ادای احترام یک خداحافظی است. با این حال، عنوان دان صراحتاً غم و اندوه در مورد خداحافظی را ممنوع می کند (از این رو عنوان فرعی "عزاداری ممنوع" است) زیرا گوینده و معشوقش به قدری با پیوندهای معنوی مرتبط هستند که جدایی آنها معنای کمی دارد..
موضوع اصلی A Valediction: منع عزاداری چیست؟
موضوعات اصلی در "اعتبار: ممنوعیت عزاداری": عشق، جدایی، و پذیرش موضوعات مهمی هستند که در شعر آورده شده است. این شعر در درجه اول به عشق گوینده به دیگر مهم خود می پردازد. اگرچه آنها به دلیل شرایط از هم جدا می شوند، اما عشق آنها خالص و واقعی باقی خواهد ماند.
