علل شایع اختلالات گفتاری عبارتند از مسمومیت با الکل یا مواد مخدر، آسیب مغزی تروماتیک، سکته مغزی و اختلالات عصبی عضلانی. اختلالات عصبی عضلانی که اغلب باعث اختلال در گفتار می شوند عبارتند از: اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)، فلج مغزی، دیستروفی عضلانی و بیماری پارکینسون
چگونه اختلال گفتار را برطرف کنم؟
چگونه دیزآرتری درمان می شود؟
- افزایش حرکات زبان و لب.
- ماهیچه های گفتاری خود را تقویت کنید.
- سرعت صحبت کردن را کاهش دهید.
- تنفس خود را برای سخنرانی بلندتر بهبود دهید.
- بیان خود را برای گفتار واضح تر بهبود دهید.
- مهارت های ارتباط گروهی را تمرین کنید.
- مهارت های ارتباطی خود را در زندگی واقعی آزمایش کنید. موقعیت ها.
چرا یکدفعه سر حرف هایم گیر می کنم؟
اضطراب، به خصوص اگر زمانی که در مقابل افراد زیادی قرار می گیرید، بروز کند، می تواند منجر به خشکی دهان، لکنت زبان، و مشکلات بیشتر شود. مانع صحبت کردن شوید عصبی بودن اشکالی ندارد. اینقدر نگران کامل بودن نباش. برداشتن این فشار از روی خودتان ممکن است دوباره حرف هایتان را جاری کند.
چه داروهایی می توانند باعث اختلال در گفتار شوند؟
برخی از داروهایی که بر مغز یا سیستم عصبی یا ماهیچه های گفتار تأثیر می گذارند، ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی منجر به دیس آرتری شوند. مرتبط با دیزآرتری عبارتند از:
- کاربامازپین.
- Irinotecan.
- لیتیوم.
- سم اونابوتولینوم A (بوتاکس)
- فنی توئین.
- Trifluoperazine.
چه بیماری هایی باعث مشکلات گفتاری می شوند؟
شرایط رایجی که می تواند منجر به اختلالات گفتاری شود عبارتند از:
- اوتیسم.
- اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD)
- strokes.
- سرطان دهان.
- سرطان حنجره.
- بیماری هانتینگتون.
- زوال عقل.
- اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) که به عنوان بیماری لو گهریگ نیز شناخته می شود.
