برخلاف محصولات لبنی، پاستوریزه کردن عسل در مورد ایمنی غذا نیست، زیرا عسل طبیعی یکی از بی خطرترین محصولات غذایی است که می توانید بخورید. درعوض، پاستوریزه کردن عمدتاً برای کند کردن فرآیند طبیعی کریستالیزاسیون انجام می شود، یا زمانی که عسل مایع با گذشت زمان شروع به سفت شدن و ترد شدن می کند.
عسل پاستوریزه بهتر است یا غیر پاستوریزه؟
چون پاستوریزه کردن عسل را در معرض دمای بالا قرار می دهد، ممکن است خواص طبیعی عسل را از بین ببرد یا از بین ببرد. این بدان معناست که عسل خام ممکن است فواید سلامتی قوی تری از نظر التیام زخم ها و مبارزه با عفونت ها نسبت به عسل معمولی ارائه دهد. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که عسل خام فواید سلامتی دارد.
آیا عسل غیر پاستوریزه بی خطر است؟
تولیدکنندگان عسل معمولاً عسل خام را از فیلتر عبور می دهند تا حداکثر ناخالصی ها را از بین ببرند، اما برخی از آنها معمولاً باقی می مانند. هنوز خوردن آن بی خطر است. برخلاف عسل خام، عسل معمولی تحت فرآیند پاستوریزاسیون قرار می گیرد.
آیا عسل نیاز به پاستوریزه دارد؟
عسل رطوبت کم و اسیدیته بالایی دارد، به این معنی که باکتری ها نمی توانند در آن زنده بمانند. بنابراین، برخلاف شیر و آبمیوه، عسل به دلایل ایمنی مواد غذایی پاستوریزه نمی شود، بلکه برای اهداف کیفی است. پاستوریزه شدن عسل احتمال تخمیر را کاهش می دهد و همچنین دانه بندی را به تاخیر می اندازد.
اگر عسل غیر پاستوریزه بخورید چه اتفاقی می افتد؟
عسل خام می تواند حاوی اسپورهای باکتری کلستریدیوم بوتولینوم باشد این باکتری به ویژه برای نوزادان یا کودکان زیر یک سال مضر است. ممکن است باعث مسمومیت بوتولیسم شود که منجر به فلج تهدید کننده زندگی می شود (26، 27). با این حال، بوتولیسم در میان بزرگسالان سالم و کودکان بزرگتر بسیار نادر است.