به ساده ترین عبارت، مفعول مفعولی مفعول مستقیمی است که تأثیر مستقیم فعل را دریافت می کند، در حالی که داتیو مفعولی است که در معرض تأثیر فعل است. به صورت غیر مستقیم یا اتفاقی.
چگونه می دانید چه زمانی در آلمانی از داتیو استفاده کنید؟
موضوع مفعولی مفعول جمله است و داتیو مفعول غیرمستقیم جمله است. در جملاتی که هم مفعول مستقیم و هم مفعول غیرمستقیم دارند، معمولاً کاملاً واضح است که کدام اسم رابطه مستقیم تری با فعل دارد: Ich hab ihm das Geschenk geben
آیا حرف اول می آید؟
مفعول داتیو همیشه قبل از مفعول مفعولی می آید. اگر مفعول مفعولی یک ضمیر باشد، همیشه قبل از مفعول داتیو خواهد بود.
قاعده استفاده از حرف اضافه یا داتیو با حرف اضافه در چیست؟
هنگام استفاده از حرف اضافه دو طرفه، باید اسم (<– که در عبارت اضافه است) را در حالت مضارع یا حرف داتیو بسته به اینکه مکان ثابت باشد (داتیو) قرار دهید.یا اگر تغییری در موقعیت وجود دارد (معرفی).
آیا اوبر اکتوزیو یا داتیو می گیرد؟
از نظر دستوری، über به مجموعه ای از حروف اضافه آلمانی تعلق دارد که می توانند حکم حالت اتهامی یا حالت داده ای ("an, auf, hinter, in, neben, über, unter، vor، zwischen"). انتخاب با توجه به اینکه عبارت اضافه نشان دهنده حرکت (اشتراک) است یا حالت بی حرکت (داتیو) تعیین می شود.
