کافئین متابولیسم انرژی را در سراسر مغز افزایش می دهد اما در همان زمان جریان خون مغزی را کاهش می دهد و باعث کاهش خونرسانی نسبی مغز می شود. کافئین نورون های نورآدرنالین را فعال می کند و به نظر می رسد بر ترشح موضعی دوپامین تأثیر می گذارد.
کافئین با انتقال دهنده های عصبی چه می کند؟
آدنوزین سرعت شلیک عصبی را کاهش می دهد و هم از انتقال سیناپسی و هم از انتشار بیشتر انتقال دهنده های عصبی جلوگیری می کند. کافئین همچنین گردش بسیاری از انتقال دهنده های عصبی را افزایش می دهداز جمله مونوآمین ها و استیل کولین.
چگونه کافئین بر هموستاز تأثیر می گذارد؟
کافئین که عمدتاً گیرنده های آدنوزین را هدف قرار می دهد، با کاهش جذب گلوکز به ماهیچه های اسکلتی تغییراتی در هموستاز گلوکز ایجاد می کند و در نتیجه باعث افزایش غلظت گلوکز خون می شود.
مکانیسم اثر کافئین چیست؟
تصور می‌شود که عمل کافئین از طریق مکانیسم‌های مختلفی انجام می‌شود: تضاد گیرنده‌های آدنوزین
، مهار فسفودی استراز، آزادسازی کلسیم از ذخایر درون سلولی، و تضاد گیرنده‌های بنزودیازپین. (Myers و همکاران، 1999).
چگونه کافئین به آدنوزین متصل می شود؟
آدنوزین یک تعدیل کننده عصبی سیستم عصبی مرکزی است که گیرنده های خاصی دارد. هنگامی که آدنوزین به گیرنده های خود متصل می شود، فعالیت عصبی کند می شود، و شما احساس خواب آلودگی می کنید. … کافئین به عنوان یک آنتاگونیست گیرنده آدنوزین عمل می کند. این بدان معنی است که به همین گیرنده ها متصل می شود، اما بدون کاهش فعالیت عصبی.
