منگنز یک عنصر شیمیایی با نماد Mn و عدد اتمی 25 است. این یک فلز سخت و شکننده نقره ای است که اغلب در مواد معدنی در ترکیب با آهن یافت می شود. منگنز یک فلز انتقالی با آرایه چندوجهی از کاربردهای آلیاژی صنعتی است، به ویژه در فولادهای زنگ نزن.
منگنز در بدن چه می کند؟
منگنز به بدن کمک می کند بافت همبند، استخوان ها، فاکتورهای انعقاد خون و هورمون های جنسیرا تشکیل دهد. همچنین در متابولیسم چربی و کربوهیدرات، جذب کلسیم و تنظیم قند خون نقش دارد.
منگنز و کاربردهای آن چیست؟
منگنز آنقدر شکننده است که به عنوان یک فلز خالص کاربرد زیادی ندارد. عمدتاً در آلیاژهایمانند فولاد استفاده می شود. اکسید منگنز (IV) به عنوان یک کاتالیزور، یک افزودنی لاستیکی و برای رنگ‌زدایی شیشه‌هایی که توسط ناخالصی‌های آهن به رنگ سبز درآمده‌اند، استفاده می‌شود.سولفات منگنز برای ساخت قارچ کش استفاده می شود.
نمونه هایی از منگنز چیست؟
بیشتر منگنز تولید شده به شکل فرومنگنز و آلیاژهای سیلیکومنگنز برای تولید آهن و فولاد استفاده می شود. سنگ معدن منگنز حاوی اکسیدهای آهن ابتدا در کوره های بلند یا کوره های الکتریکی با کربن احیا می شود تا فرومنگنز تولید شود که به نوبه خود در فولادسازی استفاده می شود.
منگنز چگونه به نظر می رسد؟
منگنز یک فلز خاکستری نقره ای است که شبیه آهن است سخت و بسیار شکننده است، به سختی ذوب می شود، اما به راحتی اکسید می شود. فلز منگنز و یون های رایج آن پارامغناطیس هستند. منگنز به آهستگی در هوا کدر می شود و مانند آهن موجود در آب حاوی اکسیژن محلول اکسید می شود ("زنگ").
