برنج چسبنده یک ماده همه کاره است که در بسیاری از اشکال آشپزی آسیایی استفاده می شود. علاوه بر بسیاری از غذاهای خوش طعمی که ممکن است با آنها آشنایی داشته باشید، مانند زونگزی (کوفته برنجی چسبنده) یا شومای، برنج چسبنده (که به آن برنج شیرین یا برنج چسبناک نیز می گویند) نیز از در دستور العمل های دسر استفاده می شود.
برنج چسبناک برای چه استفاده می کنید؟
دانه‌های برنج چسبناک مات، کوتاه‌تر و گردتر هستند و معمولاً برای تهیه موچی (کیک برنجی) و شیرینی‌های سنتی مانند سکیهان و تنقلاتی مانند کراکر برنج استفاده می‌شوند. برنج چسبناک به دلیل محتوای آمیلوز کم آن هنگام پختن بسیار چسبنده، جویدنی تر و چسبناک می شود.
تفاوت بین برنج چسبناک و برنج معمولی چیست؟
برای شروع، برنج چسبندهاز برنج سفید معمولی متمایز است. این فقط یک آماده سازی متفاوت نیست. … برنج چسبناک حاوی تنها یک جزء نشاسته به نام آمیلوپکتین است، در حالی که انواع دیگر برنج حاوی هر دو مولکول تشکیل دهنده نشاسته است: آمیلوپکتین و آمیلوز.
برنج چسبنده به چه درد می خورد؟
برنج چسبنده در انواع غذاها از جمله دسرها به عنوان چاشنی در اردک و در کوفته هایی مانند شومای و زونگزی استفاده می شود. در حالی که بیشتر دستور العمل ها به بخارپز یا آب پز کردن برنج چسبنده نیاز دارند، می توان آن را هم سرخ کرد یا مانند ریزوتو ایتالیایی پخت.
تفاوت بین برنج چسبنده و برنج چسبناک چیست؟
برنج چسبنده (Oryza sativa glutinosa)، همچنین به عنوان برنج چسبناک یا برنج شیرین شناخته می شود، هر نوع برنجی است که دارای نشاسته آمیلوپکتین بالا و کم در نشاسته آمیلوز باشد. برنج چسبنده همچنین دارای دکسترین و مالتوز بالایی است. هنگام پختن، دانه های برنج چسبنده در یک توده به هم می چسبند.
