جلوگیری الکترونها چگالی بار را کاهش می دهد و پایداری را افزایش می دهد. اسیدی با باز مزدوج که الکترونهای آن به دلیل رزونانس غیرمحلیشده است، اسیدیتر از اسیدی با باز مزدوج با الکترونهای موضعی است.
آیا محلی سازی پایه را افزایش می دهد؟
این جابجایی پایداری پایه را افزایش می دهد. پایداری بیشتر منجر به واکنش پذیری کمتر می شود. بنابراین، پایهای که دارای مکانیابی رزونانسی جفت الکترونی مشترک با پروتون است، نسبت به پایهای که این ویژگی را ندارد، کمتر اساسی خواهد بود.
آیا پایداری اسیدیته را افزایش می دهد؟
از آنجایی که اسید با از دست دادن یک پروتون منفیتر میشود، پایداری جفت تک جدید روی پایه مزدوج یک عامل کلیدی در تعیین میزان مطلوب بودن واکنش است.به عبارت دیگر: هر عاملی که پایه مزدوج را تثبیت کند اسیدیته را افزایش می دهد
آیا رزونانس اسیدیته را افزایش می دهد؟
پاسخ کوتاه: ساختارهای رزونانسی که پایه مزدوج را تثبیت می کنند، اسیدیته را افزایش می دهند.
آیا حلقه بنزن اسیدیته را افزایش می دهد؟
اگرچه همه اینها عوامل تشدید جزئی هستند (بار منفی به جای اکسیژن الکترومنفی بیشتر روی کربن قرار می گیرد)، با این وجود تأثیر قابل توجهی بر اسیدیته فنولیک دارند. پروتون اساساً، حلقه بنزن بهعنوان یک گروه الکترونکشنده با رزونانس عمل میکند.