نابینایی. در ظاهر «وقتی فکر می‌کنم نورم چگونه خرج می‌شود» شعری است درباره کنار آمدن با ناتوانی… در پایان شعر، گوینده در ناتوانی خود آرامش پیدا کرده است. سخنان صبر نشان می دهد که او "یوغ ملایم" نابینایی را می پذیرد و "ایستاده و منتظر خواهد ماند" تا ببیند چگونه به بهترین شکل به خدا خدمت کند.
وقتی من در نظر می گیرم که نور من چگونه خرج می شود، موضوع میلتون چیست؟
شعر از ایده پروتستان حمایت می کند که کار دنیوی برای نفع روح فردی لازم است نه برای تحقق ملکوت خدا بر روی زمین گوینده معتقد است که چیزی بیشتر ندارد از خدا بترسید جز «سرزنش»، زیرا او قبلاً در «تاریکی» افکنده شده است. "
منظور از اینکه چگونه نور خود را صرف می کنم چیست؟
گوینده به این فکر می کند که چگونه تمام نورش مصرف شده است ("صرف") حتی قبل از اینکه نیمی از عمرش تمام شود. او به عنوان یک مرد بدون نور، اکنون در جهانی زندگی می کند که هم «تاریک و هم گسترده» است. … گوینده می گوید که نور او را می توان «صرف کرد» و این کلمه نشان می دهد که او به چیزی شبیه چراغ نفتی فکر می کند.
مضمون نابینایی او چیست؟
موضوع اصلی در «درباره نابینایی او» عبارتند از از دست دادن و ضعف انسان، اقتدار کتاب مقدس و وظیفه در قبال خدا، و فیض ضرر و ضعف انسان: میلتون تجربه از دست دادن را بررسی می کند. بینایی او و نگرانی از پیامدهای نابینایی او در رابطه اش با خدا.
وقتی در نظر می‌گیرم که نور چگونه مصرف می‌شود، تن تغییر می‌کند؟
موضوعات. مضامین میلتون در «وقتی فکر می‌کنم چگونه نور من صرف می‌شود» از ابتدا کاملاً مشهود است. … در اواسط شعر، یک تغییر وجود دارد که بر مذهب و درک این نکته تمرکز دارد که خدا نیازی ندارد که میلتون بنویسد تا به او خدمت کند.
