کم خونی خطرناک ناشی از کمبود ویتامین B12 به دلیل کمبود فاکتور درونی است. این وضعیت عمدتاً زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن بافت‌های خود را هدف قرار می‌دهد و آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کند که علیه سلول‌های جداری و/یا فاکتور ذاتی تولید می‌کند..
چه آنتی بادی هایی در کم خونی پرنیشیوز وجود دارد؟
دو نوع اتوآنتی بادی در کم خونی پرنیشیوز شناسایی شده است: آنتی بادی های فاکتور داخلی (IFA) و آنتی بادی های سلول جداری (PCA). آنتی بادی های سلول جداری فعالیت خود را در برابر پمپ پروتون سلول جداری ATPase انجام می دهند.
ضد کم خونی پرنیشیوز چیست؟
کم خونی خطرناک نوعی کم خونی ویتامین B12 است. بدن برای ساخت گلبول های قرمز به ویتامین B12 نیاز دارد. شما این ویتامین را از خوردن غذاهایی مانند گوشت، مرغ، صدف، تخم مرغ و محصولات لبنی دریافت می‌کنید.
داشتن آنتی بادی فاکتور داخلی مثبت به چه معناست؟
نتیجه آزمایش IFAB مثبت نشان دهنده وجود اتوآنتی بادی های در گردش در برابر فاکتور ذاتی است. ترکیبی از کم خونی مگالوبلاستیک، ویتامین B12 سرم کم و وجود IFAB سرم به شدت از تشخیص کم خونی پرنیشیوز حمایت می کند.
عامل ذاتی از کجا می آید؟
فاکتور ذاتی پروتئینی است که به روده شما کمک می کند ویتامین B12 را جذب کند. این توسط سلول های در پوشش معده ساخته می شود.
20 سوال مرتبط پیدا شد
چه چیزی عامل ذاتی را از بین می برد؟
در کم خونی خطرناک، بدن آنتی بادی هایی می سازد که به سلول های جداری (pa-RI-eh-tal) حمله کرده و آنها را از بین می برند. این سلول ها معده را می پوشانند و عامل درونی می سازند. اینکه چرا این پاسخ خودایمنی رخ می دهد، مشخص نیست. در نتیجه این حمله، معده از ساختن عامل درونی خودداری می‌کند.
چگونه متوجه می شوید که فاقد عامل ذاتی هستید؟
بیشتر موارد ناشی از کمبود پروتئین معده به نام فاکتور داخلی است که بدون آن ویتامین B12 نمی تواند جذب شود. علائم کم خونی خطرناک ممکن است شامل ضعف، خستگی ، ناراحتی معده، ضربان قلب سریع غیر طبیعی (تاکی کاردی) و/یا درد قفسه سینه باشد.
چه چیزی باعث آنتی بادی فاکتور داخلی می شود؟
آنتی بادی های فاکتور داخلی پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی تولید می شوند و با کم خونی خطرناک مرتبط هستند. فاکتور درونی پروتئینی است که توسط نوعی از سلول‌های تخصصی که دیواره معده نامیده می‌شوند تولید می‌شود.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر کم خونی خطرناک هستند؟
عوامل خطر
کم خونی خطرناک در افراد اروپای شمالی و آفریقایی تبار بیشتر از سایر گروه های قومی شایع است. افراد مسن نیز در معرض خطر بیشتری برای این بیماری هستند. این عمدتا به دلیل کمبود اسید معده و فاکتور درونی است که مانع از جذب ویتامین B12 توسط روده کوچک می شود.
اگر فاکتور ذاتی نداشته باشید چه اتفاقی می افتد؟
فاکتور ذاتی یک ماده طبیعی است که به طور معمول در معده یافت می شود. برای جذب ویتامین B12 از غذاها به این ماده نیاز دارید. فقدان عامل درونی منجر به کم خونی خطرناک و کمبود ویتامین B12 می شود که می تواند باعث کم خونی و مشکلات مغز و سیستم عصبی (عصبی) شود.
آیا کم خونی خطرناک می تواند به لوسمی تبدیل شود؟
افراد مبتلا به کم خونی پرنیشیوز نیز به طور قابل توجهی در معرض خطر ابتلا به میلوما (OR: 1.55)، لوسمی میلوئید حاد (OR: 1.68) و سندرم های میلودیسپلاستیک (OR: 2.87) بودند.
آیا کم خونی خطرناک عمر شما را کوتاه می کند؟
در حال حاضر، تشخیص زودهنگام و درمان کم خونی پرنیشیوز یک طول عمر طبیعی و معمولاً بدون عارضه درمان با تاخیر باعث پیشرفت کم خونی و عوارض عصبی می شود. اگر بیماران در مراحل اولیه بیماری درمان نشوند، عوارض عصبی می توانند دائمی شوند.
اگر کم خونی خطرناک دارید می توانید الکل بنوشید؟
غذاهای حاوی مقدار زیادی ویتامین B12 مانند تخم مرغ، شیر و گوشت را بگنجانید. هنگامی که تحت درمان هستید الکل ننوشید. الکل می تواند از جذب ویتامین B12 در بدن جلوگیری کند. غذاهای حاوی فولات (که اسید فولیک نیز نامیده می شود) مصرف کنید.
کمبود کدام ویتامین باعث بیماری کم خونی خطرناک می شود؟
یا کمبود ویتامین B-12 یا کمبود فولات باعث نوعی کم خونی به نام کم خونی مگالوبلاستیک (کم خونی پرنیشیوز) می شود. با این نوع کم خونی، گلبول های قرمز خون به طور طبیعی رشد نمی کنند.
مکانیسم کم خونی پرنیشیوز چیست؟
کم خونی پرنیشیوز کلاسیک به دلیل ناتوانی سلول های جداری معده در تولید IF کافی (پروتئین معده ترشح شده توسط سلول های جداری) برای اجازه جذب مقادیر کافی ویتامین رژیمی ایجاد می شود. B12.
آیا کم خونی خطرناک یک ناتوانی است؟
اگر از کم خونی پرنیشیوز یا انحطاط ترکیبی تحت حاد نخاع رنج می برید و بر توانایی شما برای عملکرد در محل کار تأثیر می گذارد، ممکن است واجد شرایط دریافت مزایای ناتوانی تامین اجتماعی باشید.
آیا قرص B12 برای کم خونی خطرناک موثر است؟
برای درمان نگهدارنده درازمدت، جایگزینی ویتامین B12 خوراکی می تواند در بیماران مبتلا به کم خونی پرنیشیوز موثر باشد. ترجیحات بیمار باید در انتخاب گزینه های درمانی در نظر گرفته شود.
علائم عصبی کمبود B12 چیست؟
کمبود ویتامین B12 می تواند باعث مشکلات عصبی شود که بر سیستم عصبی شما تأثیر می گذارد، مانند:
- مشکلات بینایی.
- از دست دادن حافظه.
- سوزن و سوزن (پاراستزی)
- از دست دادن هماهنگی فیزیکی (آتاکسی)، که می تواند کل بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد و باعث مشکل در صحبت کردن یا راه رفتن شود.
هر چند وقت یکبار باید برای کم خونی خطرناک تزریق B12 انجام دهید؟
برای کم خونی خطرناک
B12 ممکن است به مدت یک هفته با دوز 100 میکروگرم در روز به مدت یک هفته، یک روز در میان به مدت یک هفته، و سپس هر سه یا چهار روز به مدت یک ماه به عضله یا زیر پوست تزریق شود. پس از آن، 100 میکروگرم باید یک بار در ماه برای تمام عمر تزریق شود.
چه چیزی آزاد شدن عامل درونی را تحریک می کند؟
فاکتور ذاتی توسط سلول جداری معده تولید می شود. ترشح آن از طریق تمام مسیرهای شناخته شده برای تحریک ترشح اسید معده تحریک می شود: هیستامین، گاسترین و استیل کولین.
چگونه می توانم فاکتور ذاتی خود را به طور طبیعی افزایش دهم؟
برای افزایش میزان ویتامین B12 در رژیم غذایی خود، از غذاهای حاوی آن بیشتر استفاده کنید، مانند:
- گوشت گاو، جگر و مرغ.
- ماهی و صدف مانند قزل آلا، سالمون، ماهی تن و صدف.
- غلات صبحانه غنی شده.
- شیر، ماست و پنیر کم چرب.
- تخم مرغ.
آیا کم خونی خطرناک قابل برگشت است؟
کم خونی خطرناک با قرص ها یا واکسن های ویتامین B12 و همچنین تغییر رژیم غذایی به راحتی قابل درمان است. درمان مادام العمر مورد نیاز است. عوارض ناشی از کم خونی پرنیشیوز درمان نشده ممکن است با درمان قابل برگشت باشد.
چگونه فاکتور ذاتی پایین را رفع می کنید؟
است.
آیا ویتامین B12 هموگلوبین را افزایش می دهد؟
افزایش قابل توجهی در هموگلوبین از ویتامین B بسیار کم 12 غلظت و تا حدوداً ظاهر شد. 400 pg/mL، در حالی که هموگلوبین از pg/mL 700 و به بعد تغییر معنی داری نداشت. تزریق ویتامین B12 توسط 34 درصد از ورزشکاران، به طور قابل توجهی بیشتر به دلیل استقامت نسبت به ورزشکاران قدرتی استفاده شد.
چه مدت طول می کشد تا کمبود B12 اصلاح شود؟
وقتی شروع به درمان کمبود ویتامین B12 خود می کنید، ممکن است تا شش تا ۱۲ ماهطول بکشد تا به طور کامل بهبود یابد. همچنین معمول است که در طول چند ماه اول درمان هیچ بهبودی را تجربه نکنید.
