در برنامه نویسی کامپیوتری، مقداردهی اولیه تنبل، تاکتیکی است برای به تاخیر انداختن ایجاد یک شی، محاسبه یک مقدار، یا برخی فرآیندهای گران دیگر تا اولین بار که به آن نیاز است. این نوعی ارزیابی تنبل است که به طور خاص به نمونه سازی اشیا یا منابع دیگر اشاره دارد.
مقداردهی اولیه تنبل در جاوا چیست؟
تکنیک Lazy Initialization شامل بررسی مقدار یک فیلد کلاس در هنگام استفاده است. اگر آن مقدار برابر با null باشد، آن فیلد قبل از بازگشت با مقدار مناسب بارگیری می شود. در اینجا مثال است: // برنامه جاوا برای نشان دادن.
آیا اولیه سازی تنبل خوب است؟
مقداردهی اولیه Lazy در درجه اول برای بهبود عملکرد، جلوگیری از محاسبات بیهوده و کاهش نیازهای حافظه برنامه استفاده می شود. اینها رایج‌ترین سناریوها هستند: وقتی شیئی دارید که ایجاد آن گران است و ممکن است برنامه از آن استفاده نکند.
آغاز اولیه تنبل C++ چیست؟
راه‌اندازی اولیه Lazy یکی از آن الگوهای طراحی است که تقریباً در همه زبان‌های برنامه‌نویسی استفاده می‌شود. هدف آن این است که ساخت و ساز شی را در زمان به جلو ببریم به خصوص زمانی مفید است که ایجاد شی گران باشد، و شما می خواهید آن را تا جایی که ممکن است دیرتر به تعویق بیندازید، یا حتی به طور کامل از آن صرف نظر کنید.
مقدار دهی اولیه تنبل در Singleton چیست؟
دهی اولیه سازی تنبل: در این روش، شی فقط در صورت نیاز ایجاد می شود ممکن است از هدر رفتن منابع جلوگیری کند. پیاده سازی متد getInstance مورد نیاز است که نمونه را برمی گرداند. یک بررسی تهی وجود دارد که اگر شی ایجاد نشده است، ایجاد کنید، در غیر این صورت ایجاد شده قبلی را برگردانید.
