Logo fa.boatexistence.com

کدام سندرم ها با دندان های اضافی مرتبط هستند؟

فهرست مطالب:

کدام سندرم ها با دندان های اضافی مرتبط هستند؟
کدام سندرم ها با دندان های اضافی مرتبط هستند؟

تصویری: کدام سندرم ها با دندان های اضافی مرتبط هستند؟

تصویری: کدام سندرم ها با دندان های اضافی مرتبط هستند؟
تصویری: ۱۶نشانه که قند خون شما بالاست و ممکن است به دیابت دچار شده باشید! این علائم را بشناسید و جدی بگیرید 2024, ممکن است
Anonim

چند دندان اضافی در افرادی که هیچ بیماری یا سندرم مرتبط دیگری ندارند نادر است. شرایطی که معمولاً با افزایش شیوع دندان‌های اضافی همراه است شامل شکاف لب و کام، دیسپلازی کلیدوکرانیال دیسپلازی کلیدوکرانیال دیسوستوز کلیدوکرانیال یک عارضه عمومی اسکلتی است که از استخوان ترقوه (کلیدوفرمی‌ها) نامیده می‌شود. که افراد مبتلا به آن اغلب دارند. افراد مبتلا به این عارضه معمولاً در سنین ۲ تا ۳ سالگی با تورم بدون درد در ناحیه ترقوه ظاهر می‌شوند. https://en.wikipedia.org › wiki › Cleidocranial_dysostosis

دیزوستوز کلیدوکرانیال - ویکی پدیا

(شکل.سندرم گاردنر سندرم گاردنر شامل پولیپ‌های آدنوماتوز دستگاه گوارش، تومورهای دسموئید، استئوما، کیست‌های اپیدرموئید، لیپوم‌ها، ناهنجاری‌های دندانی، و پری آمیروس است. https://en.wikipedia.org › wiki › سندرم_گاردنر

سندرم گاردنر - ویکی پدیا

علت دندان های اضافی چیست؟

علل ایجاد دندان های اضافی نامشخص است، اگرچه عواملی که ممکن است در ظاهر آنها نقش داشته باشند عبارتند از ژنتیک، فعالیت بیش از حد لایه های دندانی (سلول هایی که شروع به رشد دندان می کنند)، فرآیندهای بیماری، و آتاویسم (ظهور مجدد صفتی که به دلیل تکامل دیگر رایج نیست).

رایج ترین نوع دندان اضافی کدام است؟

مخروطی که دندان کوچکی به شکل میخ است، رایج ترین ماده اضافی است که در دندان دائمی یافت می شود و معمولاً بین دندان های ثنایای مرکزی فک بالا به صورت مزیودنس ظاهر می شود.

پارامولار چیست؟

Paramolar یک یک مولر اضافی است که معمولاً کوچک و ابتدایی است که بیشتر در باکال یا کام یکی از دندان‌های فک بالا قرار دارد. پارامولار یک ناهنجاری رشدی است و استدلال شده است که از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ناشی می شود.

آیا افزایش واقعی در بروز دندان های اضافی وجود دارد؟

[14] دندانهای اضافی هم در دندانهای شیری و هم در دندانهای دائمی گزارش شده است. با این حال، شیوع بالاتری از ناهنجاری در دندان های دائمی مشاهده می شود. بنابراین، شیوع در دندان های دائمی از 0.5 تا 3.8٪ در مقایسه با شیوع 0.3-0.6٪ در دندان های شیری متفاوت است..

توصیه شده: