در 1957، Takeuchi و Shimizu موردی از یک بیماری ناشناخته را گزارش کردند که با هیپوپلازی شریان های کاروتید داخلی مشخص می شود.
مویامویا چقدر رایج است؟
بیماری مویامویا برای اولین بار در ژاپن شناسایی شد، جایی که بیشترین شیوع را دارد، حدود 5 از هر 100000 نفر را مبتلا می کند این بیماری در سایر جمعیت های آسیایی نیز نسبتاً رایج است. در اروپا ده برابر کمتر دیده می شود. در ایالات متحده، آمریکایی‌های آسیایی چهار برابر بیشتر از سفیدپوستان مبتلا می‌شوند.
مویامویا چگونه نام خود را به دست آورد؟
بیماری مویامویا یک اختلال نادر و پیشرونده عروق مغزی است که توسط شریان های مسدود شده در پایه مغز در ناحیه ای به نام گانگلیون پایه ایجاد می شود.نام "مویامویا" در زبان ژاپنی به معنای "پفک دود" است و ظاهر رگه های ریز تشکیل شده برای جبران انسداد را توصیف می کند..
چه زمانی مویامویا تشخیص داده می شود؟
بیماری مویامویا اغلب در کودکان 10 تا 14 ساله
یا در بزرگسالان 40 ساله تشخیص داده می شود. زنان و افراد از قومیت آسیایی بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری مویامویا هستند و مطالعات تحقیقاتی ارتباط ژنتیکی را نشان می‌دهد.
آیا بیماری مویامویا امید به زندگی دارد؟
پیش‌آگهی و امید به زندگی برای بیماری مویامویا چیست؟ به طور کلی، هر چه بیماران زودتر تشخیص داده شوند و درمان شوند، نتیجه بهتری خواهند داشت. بیمارانی که به موقع تشخیص داده می شوند و به سرعت با مداخله جراحی درمان می شوند، می توانند امید به زندگی طبیعی داشته باشند.
