دستگاه های جفت بار یا CCD ها آشکارسازهای حساس فوتون هستند که می توانند به جای فیلم یا صفحات عکاسی در تلسکوپ ها برای تولید تصاویر استفاده شوند. CCD ها در اواخر دهه 1960 اختراع شدند و اکنون در دوربین های دیجیتال ، دستگاه های فتوکپی و بسیاری دستگاه های دیگر استفاده می شوند.
چرا از CCD استفاده می شود؟
در دوربین ها، CCD آنها را قادر می سازد تا اطلاعات بصری را دریافت کرده و آن را به تصویر یا ویدیو تبدیل کنند به عبارت دیگر، دوربین های دیجیتال هستند. این امکان استفاده از دوربینها را در سیستمهای کنترل دسترسی فراهم میکند، زیرا دیگر نیازی نیست تصاویر روی فیلم گرفته شوند تا قابل مشاهده باشند.
CCD ها چیست و چرا آنها چنین مزیت بزرگی برای تلسکوپ های مدرن هستند؟
Q. CCD ها چه مزیتی نسبت به انواع دیگر آشکارسازها دارند؟ OI: CCD ها اولین دستگاه های تصویربرداری نیمه هادی آرایه ای دوبعدی بودند که اختراع شدند.در مقایسه با پیشینیان خود، وضوح فضایی بسیار بالاتری دارند، در تصویربرداری از منابع روشن نور بهتر هستند، ناهموارتر هستند و انرژی کمتری مصرف می کنند.
CCD ها چه چیزی را می گیرند؟
13.03.
یک CCD به طور کلی دارای آرایه ای از سلول ها برای گرفتن یک تصویر نور از طریق اثر فوتوالکتریک بسته های شارژ در ابتدا به یک الکتریکی تبدیل نمی شوند. سیگنال، بلکه با جفت شدن و جداسازی چاه های پتانسیل درون نیمه هادی که CCD را تشکیل می دهد، از سلولی به سلول دیگر منتقل می شود.
CCD چه چیزی را اندازه گیری می کند؟
A CCD یا Charge Coupled Device یک آشکارساز فوتون بسیار حساس است. این به تعداد زیادی از مناطق کوچک حساس به نور معروف به پیکسل تقسیم می شود که می توان از آنها برای جمع آوری تصویری از منطقه مورد نظر استفاده کرد. CCD یک آشکارساز آرایهای چند کاناله مبتنی بر سیلیکون است از نور UV، مرئی و نزدیک به فرومدون