این احساسات خودآگاه عبارتند از همدلی، غرور، شرم، گناه، و خجالت.
کدام یک از موارد زیر نمونه ای از احساسات خودآگاهانه یا اجتماعی است؟
اگرچه احساساتی مانند خجالت، کمرویی، و اضطراب اجتماعی نیز احساسات خودآگاه در نظر گرفته می شوند، ماهیت معماری این احساسات روشن نیست (به سؤالات برجسته مراجعه کنید). به همین دلیل، در اینجا، من بر روی احساسات متمرکزتر خودآگاه تمرکز می کنم: غرور، شرم، و گناه.
آیا پشیمانی یک احساس خودآگاهانه است؟
پشیمانی و گناه احساسات خودآگاه هستند. پشیمانی و گناه عواطف خودآگاه هستند، به این معنی که تجربه این احساسات شامل آگاهی از خود و شکست های خود است (لوئیس، 1995. (1995). احساسات خودآگاه.
خودآگاهی در روانشناسی به چه معناست؟
خودآگاهی را می توان برای یک فرد به عنوان آگاهی از بدن خود در یک پیوستار زمانی-فضایی و تعاملات آن با محیط - از جمله دیگران تعریف کرد شامل آگاهی فرد از هویت خود است که در طول زمان در تعامل با دیگران ساخته شده است.
چیزی است که ممکن است باعث شود فرد احساس خودآگاهی کند؟
احساسات خودآگاه آنهایی هستند که تحت تأثیر نحوه نگرش ما به خود و تصور ما از درک دیگران از ما هستند. آنها شامل احساساتی مانند غرور، حسادت و خجالت هستند. خودآگاهی و خودآگاهی گاهی نشانه های سالم بلوغ عاطفی هستند. آنها می توانند به شما کمک کنند تا در یک جامعه جا بیفتید و در آن کار کنید.