اسم، جمع ad·ver·sar·ies. شخص، گروه یا نیرویی که مخالف یا حمله می کند. حریف؛ دشمن؛ دشمن. یک شخص، گروه و غیره که در یک مسابقه حریف است. شرکت کننده دشمن، شیطان; شیطان.
دشمن به چه معناست؟
: کسی که با آن مبارزه می کند، مخالف است یا مقاومت می کند: یک دشمن یا حریف، یک دشمن باهوش.
مثال دشمن چیست؟
نمونه ای از رابطه خصمانه عبارت است از زن و شوهری که همیشه با هم دعوا می کنند… تعریف دشمن شخصی است که با چیزی یا کسی مبارزه می کند یا فردی است که به عنوان یک رقیب یا دشمن در نظر گرفته می شود. برای شخصیت بتمن، جوکر نمونه ای از یک دشمن است.
دشمنان چه کسی را نمایندگی می کنند؟
1. دشمن، آنتاگونیست به معنای شخص یا گروهی است که با دیگری مبارزه می کند. دشمن دشمنی را پیشنهاد می کند که مصمم، مستمر و بی امان می جنگد: یک دشمن قدرتمند.
یعنی حریف شایسته چیست؟
(رسمی) کسی که کسی با او مخالف است و با او در یک بحث یا یک نبرد مترادف حریف رقابت می کند . رقیب سیاسی قدیمی او. انگلیسی ها او را حریف شایسته ای می دانستند.