بیماری ناشی از کمبود ویتامین B12 اولین بار توسط ادیسون در 1855 توصیف شد و به آنمی آدیسون یا کم خونی بیرمر معروف شد. علائم شامل رنگ پریدگی، تنگی نفس، زردی، کاهش وزن و اسپاسم عضلانی بود. علت بیماری ناشناخته بود و عموماً کشنده بود.
چه زمانی درمان کم خونی خطرناک کشف شد؟
Whipple و Robscheit-Robbins این کشف را طی آزمایشاتی از 1917 تا اوایل دهه 1920 انجام دادند، که در آن سگها برای کمخونی کردن آنها خونریزی میکردند و سپس با غذاهای مختلف تغذیه میشدند تا ببینند کدامیک باعث ایجاد این بیماری میشود. آنها به سرعت بهبود می یابند.
آیا کم خونی خطرناک کشنده بود؟
اصطلاح «فنآور» به معنای «کشنده» است. این بیماری کم خونی خطرناک نامیده می شود زیرا اغلب در گذشتهکشنده بود، قبل از اینکه درمان های ویتامین B12 در دسترس بود. در حال حاضر، کم خونی خطرناک معمولاً با قرص ها یا واکسن های ویتامین B12 قابل درمان است.
کجای آنمی پرنیشیوز یافت می شود؟
کم خونی خطرناک عمدتاً یک اختلال خود ایمنی است که به سلول های جداری معده آسیب می رساند. این منجر به عدم تولید IF و جذب ضعیف B-12 می شود.
آیا می توانید با کم خونی خطرناک زندگی طولانی داشته باشید؟
در حال حاضر، تشخیص زودهنگام و درمان کم خونی پرنیشیوز طول عمر طبیعی و معمولاً بدون عارضه را فراهم می کند درمان تاخیری باعث پیشرفت کم خونی و عوارض عصبی می شود. اگر بیماران در مراحل اولیه بیماری درمان نشوند، عوارض عصبی می توانند دائمی شوند.