اگزیستانسیالیسم جنبشی در فلسفه و ادبیات است که بر وجود فردی، آزادی و انتخاب تأکید دارد. در اواسط تا اواخر قرن نوزدهم آغاز شد، اما در اواسط قرن بیستم فرانسه به اوج خود رسید.
در طول کدام دوره اگزیستانسیالیسم رایج شد؟
اگزیستانسیالیسم، هر یک از فلسفه های مختلف، مؤثرترین در اروپای قاره ای از حدود 1930 تا اواسط قرن 20، که تفسیر مشترکی از وجود انسان در جهان دارند. بر ملموس بودن و ماهیت مشکل ساز آن تاکید می کند.
بنیانگذار نظریه اگزیستانسیالیسم کیست؟
فیلسوف اروپایی سورن کیرکگور یکی از اولین فیلسوفان نظریه وجودی است. فردریش نیچه و ژان پل سارتر از او پیروی کردند و ایده ها را بیشتر توسعه دادند.
چه چیزی بر اگزیستانسیالیسم تأثیر گذاشت؟
اگزیستانسیالیسم، در شکل قابل تشخیص قرن بیستم خود، از سورن کی یرکگور، فئودور داستایوسکی و فیلسوفان آلمانی فردریش نیچه، ادموند هوسرل و مارتین هایدگر الهام گرفته شده است.
اولین اگزیستانسیالیست ها چه کسانی بودند؟
Søren Kierkegaard را عموماً اولین فیلسوف اگزیستانسیالیست می دانند. او پیشنهاد کرد که هر فرد - نه جامعه یا دین - به تنهایی مسئول معنا بخشیدن به زندگی و زندگی عاشقانه و خالصانه یا "اصیل" است.
