اختلالات غدد درون ریز در بسیاری از محصولات روزانه یافت می شود، از جمله برخی بطری ها و ظروف پلاستیکی، آستر قوطی های فلزی مواد غذایی، مواد شوینده، ضد شعله، مواد غذایی، اسباب بازی ها، لوازم آرایشی و آفت کش ها.. … مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز باعث اثرات نامطلوب در حیوانات می شود.
آیا اختلال غدد درون ریز واقعی است؟
اختلال در سیستم غدد درون ریز می تواند به روش های مختلفی رخ دهد. برخی از مواد شیمیایی تقلید یک هورمون طبیعی، بدن را فریب می دهند تا بیش از حد به محرک واکنش نشان دهد (به عنوان مثال، یک هورمون رشد که منجر به افزایش توده عضلانی می شود) یا در زمان های نامناسب پاسخ می دهد (مثلاً تولید می شود). انسولین زمانی که نیازی به آن نیست).
چند نمونه از اختلالات غدد درون ریز چیست؟
اینها شامل بی فنیل های پلی کلره (PCBs)، بی فنیل های پلی برومینه (PBBs) و دیکسون ها هستند. نمونه های دیگر از مختل کننده های غدد درون ریز عبارتند از بیسفنول A (BPA) از پلاستیک، دی کلرودی فنیل تری کلرواتان (DDT) از آفت کش ها، وینکلوزولین از قارچ کش ها، و دی اتیل استیل بسترول (DES) از عوامل دارویی.
چرا اثبات اختلال غدد درون ریز دشوار است؟
زیرا از لحاظ تاریخی، اثبات اینکه سلامتی مشکلات صراحتاً به دلیل اختلالات غدد درون ریز است، بسیار دشوار بوده است. قرار دادن عمدی افراد در معرض دوزهای بالای مواد شیمیایی بالقوه سمی غیراخلاقی است، بنابراین بیشتر تحقیقات در مورد اختلالات غدد درون ریز روی جوندگان انجام شده است.
آیا اختلالات غدد درون ریز مواد شیمیایی هستند؟
مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز (EDCs) مواد شیمیایی برون زا هستند که با عملکرد هورمون تداخل دارند، در نتیجه خطر پیامدهای نامطلوب سلامتی، از جمله سرطان، اختلالات تولید مثل، نقایص شناختی و چاقی را افزایش می دهند..
