نمونه های اولیه باید به طور مناسب در هر واحد کامپایل یک برنامه قرار داده شوند. موقعیت نمونه اولیه محدوده آن را تعیین می کند.
نمونه های اولیه تابع معمولاً در کجای برنامه قرار می گیرند؟
نمونه‌های اولیه تابع اغلب در فایل‌های سرصفحه مجزا قرار می‌گیرند، که سپس در روتین‌هایی که به آنها نیاز دارند گنجانده می‌شوند. به عنوان مثال، "math. h" شامل نمونه های اولیه تابع برای توابع ریاضی sqrt() و cos(). است.
چه زمانی و در کجا از نمونه های اولیه تابع استفاده می شود؟
نمونه های اولیه تابع برای اطلاع دادن به کامپایلر در مورد تعداد آرگومان ها و در مورد انواع داده های مورد نیاز یک پارامتر تابعاستفاده می شود، همچنین در مورد نوع بازگشتی تابع می گوید.با این اطلاعات، کامپایلر امضاهای تابع را قبل از فراخوانی بررسی می کند.
چه زمانی نمونه اولیه تابع نوشته می شود؟
نمونه اولیه تابع تعریفی است که برای انجام بررسی نوع در فراخوانی های تابع زمانی که کد سیستم EGL به خود تابع دسترسی ندارد استفاده می شود. نمونه اولیه تابع با تابع کلمه کلیدی شروع می شود، سپس نام تابع، پارامترهای آن (در صورت وجود) و مقدار بازگشتی (در صورت وجود) را فهرست می کند.
کارکرد نمونه اولیه چیست؟
1) نوع بازگشتی داده را می گوید که تابع برمی گردد. ۲) تعداد آرگومان های ارسال شده به تابع را می گوید. 3) انواع داده های هر یک از آرگومان های ارسال شده را می گوید.
