به طور کلی، برای افتراق هموگلوبینوری از میوگلوبینوری و هماچوری، که همگی دارای آزمایش خون مثبت بر روی میله ادرار هستند، رنگ مایع رویی را پس از سانتریفیوژ کردن ادرار ارزیابی کنید هماچوری یک مایع رویی شفاف خواهد داشت، در حالی که هموگلوبینوری و میوگلوبینوری ندارند.
چگونه می توانید تفاوت بین هماچوری و هموگلوبینوری را تشخیص دهید؟
اگر ادرار تازه جمع آوری شده از یک بیمار مبتلا به هماچوری سانتریفیوژ شود، گلبول های قرمز خون در انتهای لوله ته نشین می شوند و مایع رویی ادرار زرد شفافی باقی می ماند. اگر رنگ قرمز به دلیل هموگلوبینوری باشد، نمونه ادرار پس از سانتریفیوژ قرمز شفاف باقی می ماند..
چگونه ادرار قرمز ناشی از هماچوری هموگلوبینوری و میوگلوبینوری را از نظر فیزیکی تشخیص می دهید؟
هماچوری و میوگلوبینوری را از هموگلوبینوری متمایز کنید: نوارهای آزمایش ادرار برای Hb برای هر سه مورد مثبت خواهد بود. در هماچوری، رنگ ادرار سانتریفیوژ شده معمولاً واضح است و در معاینه میکروسکوپی ادرار نخ ریسی نشده گلبول های قرمز خون نشان داده می شود.
چگونه هموگلوبینوری را آزمایش می کنید؟
تشخیص. تشخیص اغلب بر اساس سابقه پزشکی، نمونه خون و نمونه ادرار انجام می شود. فقدان گلبول‌های قرمز ادرار و گچ‌گیری‌های گلبول قرمز به‌صورت میکروسکوپی، علی‌رغم آزمایش دیپستیک مثبت ، نشان دهنده هموگلوبینوری یا میوگلوبینوری است. اصطلاح پزشکی برای گلبول های قرمز در ادرار هماچوری است.
چگونه هماچوری را تأیید می کنید؟
هماچوری چگونه تشخیص داده می شود؟
- آزمایش ادرار: آزمایش بر روی نمونه ادرار.
- کشت ادرار: آزمایش ادراری که عفونت را بررسی می کند.
- سیتولوژی ادرار: آزمایش ادراری که سلول‌های ظاهر شده غیرطبیعی را بررسی می‌کند.
- سیستوسکوپی: آزمایشی که از دستگاهی به نام سیستوسکوپ برای مشاهده داخل مثانه و مجرای ادرار استفاده می کند.
