در روانشناسی، خودشکوفایی زمانی به دست می آید که بتوانید به پتانسیل کامل خود دست پیدا کنید. خودشکوفایی واقعی به‌جای یک قاعده استثنا در نظر گرفته می‌شود، زیرا بیشتر مردم برای رفع نیازهای مبرم‌تر تلاش می‌کنند.
نمونه هایی از خودشکوفایی چیست؟
چند نمونه از رفتاری که ممکن است یک فرد خودشکوفایی نشان دهد عبارتند از:
- یافتن شوخ طبعی در یک موقعیت خاص.
- دریافت لذت و رضایت از لحظه حال.
- درک آنچه آنها برای به دست آوردن احساس رضایت نیاز دارند.
- تمایل به احساس امنیت و شرمساری از آنچه هستند.
چگونه خودشکوفایی را تعیین می کنید؟
چگونه برای رسیدن به آن کار کنیم
- پذیرش را تمرین کنید. یادگیری پذیرفتن آنچه می آید - همانطور که می آید - می تواند به شما در رسیدن به خودشکوفایی کمک کند. …
- خود به خود زندگی کنید. …
- با شرکت خود راحت باشید. …
- قدر چیزهای کوچک زندگی را بدانید. …
- واقعی زندگی کنید. …
- شفقت را توسعه دهید. …
- با یک درمانگر صحبت کنید.
به نظر شما چه کسی خودشکوفاست؟
افراد خودشکوفایی دیگران و همچنین عیب های خود را می پذیرند، اغلب با شوخ طبعی و مدارا. افراد خودشکوفا نه تنها دیگران را کاملاً می پذیرند، بلکه به جای تظاهر برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران، با خود صادق هستند (تالویچ، 2017).
نیاز خودشکوفایی چیست؟
نیازهای خودشکوفایی بالاترین سطح در سلسله مراتب مزلو است و به تحقق پتانسیل فرد، خودشکوفایی، جستجوی رشد شخصی و تجربیات اوج اشاره دارد.مزلو (1943) این سطح را به عنوان میل به انجام هر چیزی که می تواند، برای تبدیل شدن به بیشترین چیزی که می تواند باشد توصیف می کند.
