کم خونی مگالوبلاستیک یک وضعیت است که در آن مغز استخوان گلبول‌های قرمز خون نابالغ غیرعادی بزرگ، ساختاری غیرطبیعی و نابالغ(مگالوبلاست) تولید می‌کند. مغز استخوان، ماده اسفنجی نرمی که در داخل برخی از استخوان‌ها یافت می‌شود، سلول‌های خونی اصلی بدن -گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها را تولید می‌کند.
چرا به آن کم خونی مگالوبلاستیک می گویند؟
کم خونی مگالوبلاستیک با گلبول های قرمز مشخص می شود که بزرگتر از حد طبیعی هستند همچنین تعداد کافی از آنها وجود ندارد. وقتی گلبول های قرمز به درستی تولید نمی شوند، منجر به کم خونی مگالوبلاستیک می شود. از آنجایی که سلول های خونی خیلی بزرگ هستند، ممکن است نتوانند از مغز استخوان خارج شوند تا وارد جریان خون شده و اکسیژن را تحویل دهند.
کدام یک از کمبودها باعث کم خونی مگالوبلاستیک می شود؟
بدون اکسیژن کافی، بدن شما نمی تواند به خوبی کار کند. اسید فولیک فولات نیز نامیده می شود. یکی دیگر از ویتامین های گروه B است. یا کمبود ویتامین B-12 یا کمبود فولات باعث نوعی کم خونی به نام آنمی مگالوبلاستیک (کم خونی خطرناک) می شود.
مگالوبلاستیک در مقابل غیر مگالوبلاستیک چیست؟
Megaloblasts پیش سازهای گلبول قرمز بزرگ هسته دار (RBC) با کروماتین غیر متراکم به دلیل اختلال در سنتز DNA هستند. ماکروسیت ها گلبول های قرمز بزرگ شده هستند (یعنی میانگین حجم سلولی [MCV] > 100 fL/cell). گلبول های قرمز ماکروسیتی در شرایط بالینی مختلفی رخ می دهند که بسیاری از آنها به بلوغ مگالوبلاستیک ربطی ندارند.
چه چیزی باعث کم خونی ماکروسیتی مگالوبلاستیک می شود؟
شایع ترین علل کم خونی مگالوبلاستیک، ماکروسیتیک، کمبود یا استفاده ناقص از ویتامین B12 یا فولات است.. سطوح ویتامین B12 و فولات را اندازه بگیرید و آزمایش متیل مالونیک اسید و هموسیستئین را در نظر بگیرید.
