Logo fa.boatexistence.com

کدام انتقال دهنده عصبی بازدارنده در مسمومیت با استریکنین مسدود می شود؟

فهرست مطالب:

کدام انتقال دهنده عصبی بازدارنده در مسمومیت با استریکنین مسدود می شود؟
کدام انتقال دهنده عصبی بازدارنده در مسمومیت با استریکنین مسدود می شود؟

تصویری: کدام انتقال دهنده عصبی بازدارنده در مسمومیت با استریکنین مسدود می شود؟

تصویری: کدام انتقال دهنده عصبی بازدارنده در مسمومیت با استریکنین مسدود می شود؟
تصویری: سیناپس های تحریکی و مهاری 2024, جولای
Anonim

استریکنین عملکرد انتقال دهنده عصبی گلیسین را مسدود می کند که نحوه ارسال سیگنال های عصبی به عضلات را کنترل می کند. گلایسین یک انتقال دهنده عصبی بازدارنده است و مانند یک کلید خاموش برای عضلات عمل می کند.

با مسمومیت استریکنین چه اتفاقی می افتد؟

ویژگی های کلاسیک مسمومیت با استریکنین از 15 تا 30 دقیقه پس از مصرف رخ می دهد و شامل افزایش آگاهی، اسپاسم عضلانی و پرش و حساسیت مفرط به محرک ها است. تشنج عمومی دردناک، در طول و بعد از آن بیمار هوشیاری خود را حفظ می کند.

استریکنین چه نوع مهارکننده ای است؟

استریکنین یک آلکالوئید، پودر بی رنگ و تلخ است. این یک مهارکننده رقابتی گیرنده گلیسین پس سیناپسی است که بیشتر در نخاع است.

تاثیر استریکنین بر سیستم عصبی چیست؟

استریکنین یک آنتاگونیست رقابتی در گیرنده های گلیسین ناقل عصبی مهاری در نخاع، ساقه مغز و مراکز بالاتر است. بنابراین فعالیت عصبی و تحریک پذیریرا افزایش می دهد که منجر به افزایش فعالیت عضلانی می شود.

چه بخشی از نورون تحت تأثیر استریکنین است؟

استریکنین به طور رقابتی و برگشت پذیر ناقل عصبی مهارکننده گلیسین را در محل های عصبی پس سیناپتیک در نخاع و بصل النخاعمهار می کند. این منجر به تحریک رفلکس کنترل نشده نورون های حرکتی می شود که بر تمام عضلات مخطط تأثیر می گذارد.

توصیه شده: