اعتقاد به خدا بر اساس عقل و نه وحی یا آموزه هر دین خاص به عنوان دئیسم شناخته می شود. … دئیست ها ادعا می کردند که عقل می تواند شواهدی از خدا در طبیعت بیابد و اینکه خدا جهان را آفریده و سپس آن را رها کرده است تا تحت قوانین طبیعی ابداع شده توسط خدا عمل کند.
معنای اصطلاح دئیسم چیست؟
به طور کلی، دئیسم به چیزی اطلاق می شود که می توان آن را دین طبیعی نامید، پذیرش مجموعه معینی از دانش دینی که در هر فرد ذاتی است یا می تواند توسط استفاده از عقل و رد دانش دینی زمانی که از طریق مکاشفه یا تعلیم کلیسا به دست آمده باشد.
الهیات دئیستی چیست؟
دئیسم. دئیسم یا «دین طبیعت» شکلی از الهیات عقلانی بود که در میان اروپاییان "آزاد اندیش" در قرن هفدهم و هجدهم پدیدار شد. دئیست ها اصرار داشتند که حقیقت دینی به جای وحی الهی باید تابع عقل انسانی باشد.
دیدگاه دئیستی از خدا چیست؟
A: دئیسم سیستمی از اعتقادات در مورد خدا است که شامل همه چیزهایی است که با استفاده از عقل غیرمجاز انسانی می توانیم بدانیم و هر گونه باور الهیاتی را که با دلیل اثبات نمی شود رد می کند. و تنها با آیات خدا از طریق متون مقدس می توان آن را شناخت.
چرا به آن دئیسم می گویند؟
منشأ کلمه deism
کلمات deism و خداباوری هر دو مشتق شده از کلمات به معنای "خدا": لاتین deus و یونانی theos (θεός).
