سلولهای حساس به طور مداوم تکثیر می‌شوند و در مغز_استخوان، بافت‌های مختلف، پوست
و در پوشش‌های بیشتر اندام‌های توخالی بدن یافت می‌شوند. سلول های پایدار تنها در صورت نیاز یا در صورت تخریب یا آسیب سلولی دیگر تکثیر می شوند و در کبد و بسیاری از غدد دیگر یافت می شوند.
نمونه ای از سلول ناپایدار چیست؟
نمونه هایی از سلول های ناپایدار عبارتند از اپیتلیوم مجاری، سلول های بنیادی خونساز و اپیدرم. آسیب به سلول های حساس به سرعت به دلیل پاسخ TR تهاجمی ترمیم می شود. سلول های پایدار طول عمر زیادی دارند و با سرعت بسیار آهسته تقسیم می شوند.
کدام سلولها سلولهای ناپایدار هستند؟
سلول های حساس تحت تقسیم فعال مداوم هستند و جایگزین سلول هایی می شوند که از بدن از بین رفته اند. نمونه‌هایی از سلولهای ناپایدار شامل اپیتلیوم مجاری، سلولهای بنیادی خونساز و اپیدرم هستند..
آیا سلول هایی وجود دارد که تولید مثل نمی کنند؟
این شامل نورون ها، سلول های قلب، سلول های ماهیچه ای اسکلتی و گلبول های قرمز می شود. اگرچه این سلولها از این نظر دائمی در نظر گرفته می‌شوند که نه تکثیر می‌شوند و نه به سلولهای دیگر تبدیل می‌شوند، اما این بدان معنا نیست که بدن نمی‌تواند نسخه‌های جدیدی از این سلولها ایجاد کند.
کدام سلول های بدن نمی توانند تقسیم شوند؟
چند استثنا وجود دارد (به عنوان مثال سلول های کبد یا سلول های T) اما به طور کلی سلول های تخصصی دیگر نمی توانند تقسیم شوند. سلول های پوست، گلبول های قرمز خون یا سلول های پوشش روده نمی توانند تحت میتوز قرار گیرند. سلول های بنیادی با میتوز تقسیم می شوند و این باعث می شود آنها برای جایگزینی سلول های تخصصی از دست رفته یا آسیب دیده بسیار مهم باشند.
