هوسرل با این استدلال که آگاهی استعلایی محدودیت‌های همه دانش ممکن را تعیین می‌کند، پدیدارشناسی را به عنوان یک فلسفه متعالی-ایده‌آلیستی بازتعریف کرد. چهره ای در فلسفه معاصر و فراتر از آن.
آیا پدیدارشناسی یک ایده آلیست است؟
در ایده پدیدارشناسی، هوسرل حرکت ایده آلیستی کلیدی را تشریح می کند: بنابراین پدیدارشناسی ایده آلیستی معتقد است که طبقه ممتازی از توصیفات (تفسیرهای جهان) وجود دارد که از آن مصون هستند. نارسایی قضاوت، که به دلیل داشتن اشیاء فوق‌العاده صادق است.
آیا هوسرل یک خردگرا بود؟
هوسرل با عقل گرایی سنتی متفاوت است زیرا اجازه می دهد که شهودهای پیشینی خطاپذیر و از نظر تجربی تضعیف پذیر باشند.این امر عقل‌گرایی هوسرل را از دکارت متمایز می‌کند و او را به یک طرفدار عقل‌گرایی معتدل
تبدیل می‌کند که در حال حاضر توسط Laurence BonJour حمایت می‌شود..
ادموند هوسرل چه اعتقادی داشت؟
هوسرل پیشنهاد کرد که تنها با تعلیق یا کنار گذاشتن «نگرش طبیعی»، فلسفه می‌تواند به علم متمایز و دقیق خود تبدیل شود، و او اصرار داشت که پدیدارشناسی یک علم آگاهی است. نسبت به چیزهای تجربی.
آیا هوسرل نسبی‌گرا بود؟
هوسرل طبیعت‌گرایی و نسبیت شک‌گرایانه را به‌عنوان دو مورد از قوی‌ترین گرایش‌های فلسفی قرن بیستم معرفی کرد و نقدهای قدرتمندی از هر دو ارائه کرد. … هوسرل همیشه از مفهومی از حقیقت دفاع می کرد که ایده آل و جهانی است.
