عجیب • \pih-KYOOL-yer\ • صفت. 1: ویژگی فقط یک فرد، گروه یا چیز: متمایز 2: خاص، خاص 3: عجیب، کنجکاو 4: عجیب و غریب.
معنای دیگر عجیب چیست؟
برخی از مترادف های رایج عجیب و غریب عبارتند از غیر مرکزی، نامنظم، عجیب، عجیب، غریب، عجیب، مفرد، عجیب و منحصر به فرد. در حالی که همه این کلمات به معنای "رفتن از آنچه معمولی، معمولی یا قابل انتظار است" است، اما عجیب و غریب به معنای متمایز بودن مشخص است.
چند نمونه از عجیب و غریب چیست؟
عجیب به عنوان چیزی متفاوت و غیرعادی تعریف می شود. یک نمونه از عجیب و غریب نمایش جانبی منصفانه دولتی با افراد عجیب و غریب است تعریف عجیب و غریب چیزی مهم یا مورد توجه خاص است.نمونه ای از عجیب و غریب، تصویر خاصی است که در یک تور به آن اشاره می شود.
معنای شخص عجیب و غریب چیست؟
اگر کسی یا چیزی را عجیب و غریب توصیف می کنید، فکر می کنید که آنها عجیب یا غیرعادی هستند، گاهی اوقات به شیوه ای ناخوشایند… راشل فکر می کرد که طعم عجیبی دارد. مترادف: عجیب، عجیب، غیر معمول، عجیب و غریب بیشتر مترادف عجیب و غریب. قید خاص چهرهاش به طرز عجیبی بیظاهر شده بود.
عجیب در فرهنگ لغت به چه معناست؟
صفت. عجیب; عجیب و غریب عجیب: اتفاقات عجیب و غریب غیر معمول؛ غیر معمول: سرگرمی عجیب و غریب پر کردن و نصب خفاش ها. ماهیت یا شخصیت متمایز از دیگران.