قاچاق تجارت غیرقانونی کالا برای اجتناب از پرداخت حقوق گمرکی و مالیات است. قرن هجدهم به عنوان عصر طلایی قاچاق شناخته شد. معمولاً توسط باندهایی سازماندهی می شد که توسط سرمایه گذاران یا سرمایه گذاران تامین مالی می شدند آنها بخش های منزوی خط ساحلی را برای فرود بارها از کشتی ها انتخاب می کردند.
چرا قاچاق در قرن هجدهم یک مشکل بود؟
همانطور که کالاها در قرن هجدهم بیشتر و بیشتر مالیات می گرفتند، فعالیت قاچاق افزایش می یافت زیرا مردم می خواستند دسترسی بیشتری به کالاهای ارزان تر داشته باشند… این به این دلیل بود که قاچاق یک جرم اجتماعی بود - مردم از آن سود می بردند. از کالاهای ارزانتر قاچاق شده و بنابراین آن را اشتباه نمی‌دانستند، حتی در برخی مناطق قاچاقچیان را قهرمان می‌دانستند.
قاچاق در قرن هجدهم چگونه بود؟
قاچاق جرمی است که به طور کامل توسط دولت ها ایجاد شده است. در قرن هجدهم، دولت بریتانیا بخش زیادی از درآمد خود را از عوارض گمرکی - مالیاتی که بر واردات کالاهایی مانند چای، پارچه، شراب و مشروبات الکلی پرداخت می‌شد، جمع‌آوری کرد. … کالاهای قاچاق بسیار ارزانتر از کالاهایی بودند که وظیفه پرداخت کرده بودند.
قاچاقچی چه می کند؟
یک قاچاقچی ورود غیرقانونی به یک کشور را با پرداخت هزینه ای تسهیل می کند، و در بدو رسیدن به مقصد، فرد قاچاق آزاد می شود. قربانی قاچاق به نحوی تحت فشار قرار می گیرد. قربانیان با قاچاق شدن موافق نیستند. آنها فریب خورده اند، با وعده های دروغین فریب می خورند، یا مجبور به انجام آن می شوند.
مشهورترین قاچاقچی کیست؟
یک مرد کورنیش، جان کارتر از بریج شاید مشهورترین قاچاقچی بود. نام مستعار او "پادشاه پروس" بود و یک خط توپ از پایگاه او در نزدیکی لندز اند محافظت می کرد!
