کربونیلاسیون به واکنش هایی اطلاق می شود که مونوکسید کربن را به زیرلایه های آلی و معدنی وارد می کند. مونوکسید کربن به وفور در دسترس است و به راحتی واکنش پذیر است، بنابراین به طور گسترده ای به عنوان یک واکنش دهنده در شیمی صنعتی استفاده می شود. اصطلاح کربونیلاسیون همچنین به اکسیداسیون زنجیره های جانبی پروتئین اشاره دارد.
واکنش های کربونیلاسیون چیست؟
کربونیلاسیون به واکنش هایی اطلاق می شود که مونوکسید کربن را به بسترهای آلی و معدنی وارد می کنند. کربونیلاسیون ها کربونیل های آلی تولید می کنند، به عنوان مثال، ترکیباتی که حاوی C=O. هستند.
کربونیلاسیون پروتئین چیست؟
کربونیلاسیون پروتئین نوعی اکسیداسیون پروتئین است که می تواند توسط گونه های فعال اکسیژنترویج شود. معمولاً به فرآیندی اطلاق می شود که کتون ها یا آلدئیدهای واکنشی را تشکیل می دهد که می توانند توسط 2، 4-دی نیتروفنیل هیدرازین (DNPH) برای تشکیل هیدرازون واکنش نشان دهند.
چه کسی کربونیلاسیون الکل را پیدا کرد؟
در سال 1941، شیمیدان آلمانی Reppe و همکارانش دریافتند که کربونیلاسیون متانول را می توان در 500-700 بار و در دمای 250 C-270 C با ترکیبات کربونیل فلزات گروه VIIIB (آهن، کبالت و نیکل)، هالوژن ها به عنوان کاتالیزور.
چگونه می توانیم کربونیلاسیون پروتئین را متوقف کنیم؟
اجتناب از شرایط اکسیداسیون، حذف اسیدهای نوکلئیک، و سنجش سریع نمونه ها می تواند از اثرات مصنوع بر اندازه گیری کربونیل پروتئین جلوگیری کند. استرس اکسیداتیو نتیجه عدم تعادل در هموستاز پرواکسیدانی/آنتی اکسیدانی است که منجر به افزایش سطوح گونه‌های اکسیژن فعال سمی می‌شود.
