املای انگلیسی تا حدی آوایی است. فقط قرار بود (کم و بیش) زبان را بنویسد همانطور که حدود 700 سال پیش بود، و تلاش مستمر یا کلی برای به روز رسانی املا برای منعکس کردن جدیدتر انجام نشده است. پیشرفت در تلفظ.
آیا انگلیسی از نظر آوایی سازگار است؟
درک این نکته مهم است که انگلیسی یک زبان آوایی نیست. بنابراین ما اغلب کلمه ای را به همان شکلی که املای آن نوشته می شود نمی گوییم. برخی از کلمات می توانند املای یکسانی داشته باشند اما تلفظ متفاوتی داشته باشند، برای مثال: I like to read [ri:d].
آیا انگلیسی زبانی ناسازگار است؟
ویژگی آواشناسی زبان انگلیسی این است که بسیار ناسازگار است. این ناهماهنگی ها به طور گسترده در زمینه های تفاوت در املا و بازنمایی صدا، یکسانی در صدا یا حروف اما بازنمایی های مختلف گسترش یافته است.
چرا سیستم املای انگلیسی اینقدر عجیب است؟
نظام املای انگلیسی در طول قرن ها توسعه یافت و بی نظمی ها به دلیل تلاش مهاجمان و نویسندگان مختلف بود که الفبا و صداهای خود را با انگلیسی تطبیق دادند : انگلیسی توسعه یافته از انگلیسی ساکسون‌ها و وایکینگ‌ها از شمال آلمان و اسکاندیناوی.
چرا حروف صدادار انگلیسی متفاوت هستند؟
از نظر فنی، واکه ها با آزاد کردن هوا از ریه ها از طریق حفره دهان و/یا بینی تولید می شوند. از آنجا، ما معمولاً این صداها را با تارهای صوتی، دهان و لب‌های خود تغییر می‌دهیم تا صداهای مصوت متمایز تولید کنیم.
