نیهیلیسم وجودی نظریه فلسفی است که زندگی هیچ معنا یا ارزش ذاتی ندارد… بی معنایی ذاتی زندگی تا حد زیادی در مکتب فلسفی اگزیستانسیالیسم بررسی شده است، جایی که می توان بالقوه ایجاد کرد. "معنا" یا "هدف" ذهنی خودشان.
آیا زندگی واقعاً معنادار است؟
از این منظر، زندگی قابل درک نیست، اما ذاتاً معنادار است - هر موقعیتی که در جامعه اشغال کنیم، هر چند کم یا زیاد انجام دهیم. زندگی مهم است، زیرا ما در درون و در میان موجودات زنده، به عنوان بخشی از یک زنجیره وجودی پایدار و غیرقابل درک وجود داریم.
آیا زندگی واقعاً هدفی دارد؟
همه اشکال زندگی یک هدف اساسی دارند: بقا. این حتی مهمتر از تولید مثل است. به هر حال، نوزادان و مادربزرگ ها زنده هستند اما تولید مثل نمی کنند. … زندگی شکلی از سازمان مادی است که برای تداوم خود تلاش می کند.
چرا این زندگی بی معنی را داریم؟
چرا این زندگی بی معنی را داریم، چهل سال کار می کنیم، چند بچه پرورش می دهیم، آنها را به روش های پوچ تربیت می کنیم و بعد می میریم؟ زندگی بی معنی یک اصطلاح نسبی است.
چند نفر معتقدند زندگی بی معنی است؟
۶ درصد بلاتکلیف باقی ماندند و ۸۴ درصد با این ادعا موافق یا کاملاً موافق بودند. در مطالعه دیگری، Shigehiro Oishi و Ed Diener در مورد اطلاعات جمع‌آوری شده توسط نظرسنجی جهانی گالوپ از 137،678 نفر در 132 کشور در سراسر جهان گزارش می‌دهند.
