فسفولیپیدها از یک مولکول گلیسرول، دو اسید چرب و یک گروه فسفات تشکیل شده اند که توسط یک الکل اصلاح می شود. گروه فسفات، سر قطبی با بار منفی است که آبدوست است. زنجیرههای اسید چرب دمهای بدون بار و غیرقطبی هستند که آب گریز هستند
آیا دولایه فسفولیپید آبدوست یا آبگریز است؟
دولایه فسفولیپید از دو لایه فسفولیپید تشکیل شده است، با آب گریز، یا متنفر از آب، داخلی و آبدوست، یا آب دوست، بیرونی. گروه سر آبدوست (قطبی) و دم های آبگریز (زنجیره های اسید چرب) در یک مولکول فسفولیپید منفرد به تصویر کشیده شده اند.
چرا فسفولیپیدها آبدوست و آبگریز هستند؟
فسفولیپیدها مولکول های آمفی پاتیک هستند. این بدان معناست که آنها دارای یک سر فسفات آبدوست و قطبی و دو دنباله اسید چرب آبگریز هستند. دم ها نمی توانند، بنابراین یک لایه دوتایی تشکیل می دهند.
چرا فسفولیپیدها در آب نامحلول هستند؟
با پیروی از قانون "مانند حل می شود مانند"، سر آب دوست مولکول فسفولیپید به راحتی در آب حل می شود. زنجیرههای اسید چرب طولانی یک فسفولیپید غیرقطبی هستند و بنابراین به دلیل نامحلول بودنشان از آب اجتناب میکنند..
آیا فسفولیپیدها کویزل آبگریز هستند یا آبدوست؟
فسفولیپیدها هر دو ناحیه آبگریز و آبدوست در یک مولکول دارند. گروه سر فسفات آبدوست است زیرا قطبی است و آن را قادر می سازد با آب پیوند هیدروژنی ایجاد کند. در مقابل، دو دم بلند اسید چرب آبگریز هستند زیرا غیرقطبی هستند و با آب پیوند هیدروژنی ایجاد نمی کنند.