پیوند کووالانسی زمانی رخ می دهد که جفت الکترون جفت الکترون جفت الکترونی که بین اتم ها مشترک است جفت پیوند نامیده می شود. سه جفت الکترون دیگر روی هر اتم کلر جفت تنها نامیده می شوند. جفت های تنها در پیوند کووالانسی دخالت ندارند. اگر هر دو الکترون در یک پیوند کووالانسی از یک اتم آمده باشند، پیوند را پیوند کووالانسی مختصات می نامند. https://chem.libretexts.org › 1.03_Lewis_Structures
1.3: ساختارهای لوئیس - Chemistry LibreTexts
توسط اتم ها به اشتراک گذاشته می شود. اتم ها به منظور به دست آوردن پایداری بیشتر با اتم های دیگر پیوند کووالانسی برقرار می کنند که با تشکیل یک پوسته الکترونی کامل به دست می آید. اتم‌ها می‌توانند با به اشتراک گذاشتن الکترونهای خارجی (ظرفیت) بیرونی خود، پوسته الکترونی بیرونی خود را پر کنند و پایداری پیدا کنند.
الکترونهای یک پیوند کووالانسی چیست؟
پیوند کووالانسی زمانی تشکیل می شود که تفاوت بین الکترونگاتیوی دو اتم برای انتقال الکترون برای تشکیل یون بسیار کوچک باشد. الکترون های مشترکی که در فضای بین دو هسته قرار دارند، الکترون های پیوندی نامیده می شوند. جفت پیوند خورده «چسب» است که اتم‌ها را در واحدهای مولکولی کنار هم نگه می‌دارد.
الکترونها چگونه در پیوندهای کووالانسی حرکت می کنند؟
پیوند کووالانسی بین اتم های غیر فلزات رخ می دهد. با همپوشانی اوربیتال ها، پوسته های انرژی بیرونی همه اتم های پیوند پر می شوند. الکترونهای مشترک در اوربیتال‌های اطراف هر دو اتم حرکت می‌کنند در حین حرکت، جاذبه‌ای بین این الکترونهای با بار منفی و هسته‌های با بار مثبت وجود دارد.
آیا پیوند کووالانسی الکترون می گیرد؟
پیوند کووالانسی الکترون تولید نمی کند، فقط آنها را جفت می کند تا هر اتم حداقل به یک الکترون ظرفیت بیشتر از قبل از پیوند دسترسی داشته باشد.پیوند کووالانسی بین اتم‌هایی با الکترونگاتیوی مشابه اتفاق می‌افتد و بنابراین اغلب بین غیر فلزات رخ می‌دهد.
چه چیزی در طول پیوند کووالانسی تشکیل می شود؟
پیوندهای کووالانسی، که اتم‌های درون یک مولکول مجزا را در کنار هم نگه می‌دارند، با اشتراک الکترونها در اوربیتال‌های اتمی بیرونی ایجاد می‌شوند. اوربیتال های بیرونی یک عامل تعیین کننده اصلی شکل سه بعدی و واکنش شیمیایی مولکول ها است.
