اسم. رسوایی، رسوایی، بدنامی، بدنامی، خواری به معنای حالت یا شرایط رنج از دست دادن عزت و سرزنش پایدار رسوایی اغلب مستلزم تحقیر و گاه طرد شدن است. با آبروریزی به خانه فرستاده می شود بر از دست دادن شرافتی که فرد از آن برخوردار بوده یا از دست دادن عزت نفس تأکید می کند.
رسوایی در زبان عامیانه به چه معناست؟
/ (dɪsˈɡreɪs) / اسم. شرایط شرم، از دست دادن شهرت یا آبرو. یک شخص، چیز یا وضعیت شرم آور. طرد شدن از اعتماد یا اعتماد باعث ننگ پدرش است.
چگونه از رسوایی در جمله استفاده می کنید؟
(1) طلاق مایه شرمساری خانواده سلطنتی بود. (3) رفتار او باعث رسوایی خانواده اش شده است. (4) معاون او نیز مجبور به استعفا شد.
منظور از رسوایی خودمان چیست؟
از فعل شرم استفاده کنید تا بگویید کسی شرمنده خود شده است ممکن است برادر شما با بی ادبی با عموی شما در جمع خانواده خود را رسوا کند. … این را با پیشوند، به معنای «برعکس» ترکیب کنید، و کلمه‌ای دریافت می‌کنید که شامل شرم و آبروریزی است.
آیا رسوا یک کلمه است؟
افتضاح. 1. از دست دادن افتخار، احترام، یا شهرت. شرمنده.
