اسید قوی اسیدی است که به طور کامل تجزیه می شود و یون های H3O+ را در محلول آبی تشکیل می دهد، در حالی که اسید ضعیف فقط تا حدی این کار را انجام می دهد. از سوی دیگر، یک اسید غلیظ اسیدی است که دارای غلظت بسیار بالایی از یون های H3O+ در محلول آبی است.
اسید قوی چه تفاوتی با اسید غلیظ دارد؟
اسید غلیظ دارای مقدار نسبتاً زیادی از املاح محلول در حلال است اسید رقیق دارای مقدار نسبتاً کمتری از املاح حل شده در حلال است. 3. در محلول یک اسید قوی، یون های حل شده وجود دارد، اما هیچ (یا فقط نسبت بسیار کمی از) مولکول های مرتبط وجود ندارد.
آیا اسید می تواند غلیظ و ضعیف باشد؟
در واقع، ممکن است یک اسید قوی غلیظ داشته باشید - اما همچنین ممکن است یک اسید ضعیف غلیظ نیز داشته باشید این به این دلیل است که غلظت به سادگی به مقدار اسید اشاره دارد. موجود در حجم معینی از آب، و میزان یونیزه شدن اسید در آب تا حد زیادی به این موضوع بی‌ربط است.
چرا اسید غلیظ لزوماً اسید قوی نیست؟
اسید غلیظ لزوماً اسید قوی نیست. … یک اسید ضعیف دارای تعداد بسیار کمی از مولکول هایش است که با آب واکنش می دهند و یون هیدرونیوم تولید می کنند. یک اسید قوی تقریباً همه مولکول‌های آن با آب واکنش می‌دهند و یون هیدرونیوم تولید می‌کنند (H3O+)..
آیا اسیدهای غلیظ قوی تر از اسیدهای رقیق هستند؟
یک اسید غلیظ را می توان با افزودن آب رقیق کرد. همه اسیدها ممکن است آلی یا معدنی باشند و یون های هیدروژن (H+) در آب آزاد می کنند. از این رو، اسید به عنوان "ماده ای که در آب حل می شود یون هیدروژن تولید می کند" تعریف می شود.… اسیدهای کنسانتره اسیدهای قوی تری هستند که اسیدها را رقیق می کنند
