گوش کم تنظیم: ناهنجاری جزئی ناهنجاری جزئی ناهنجاری های فیزیکی جزئی (MPAs) نسبتا جزئی هستند (معمولاً بدون درد و به خودی خود بی ضرر) ناهنجاری های فیزیکی مادرزادی متشکل از ویژگی های مانند گوش های پایین، چین عرضی تک کف دست، تله کانتوس، میکروگناتیسم، ماکروسفالی، هیپوتونی و زبان شیاردار. https://en.wikipedia.org › wiki › ناهنجاری_های_کوچک_فیزیکی
ناهنجاری های فیزیکی جزئی - ویکی پدیا
که در آن گوش زیر محل طبیعی قرار دارد. از نظر فنی، زمانی که مارپیچ گوش از طریق هر دو کانتی داخلی (گوشه های داخلی چشم) با جمجمه در سطحی زیر سطح افقی برخورد می کند، گوش کم تنظیم می شود.
چگونه متوجه می شوید که گوش هایتان کم است؟
از نظر بالینی، اگر نقطه ای که در آن مارپیچ گوش خارجی به جمجمه می رسد در خط یا زیر خطی باشد که کانتی داخلی چشم (صفحه دو کانتال) را به هم متصل می کند، گوش ها مجموعه کم در نظر گرفته می شوند.
چه چیزی می تواند باعث پایین افتادگی گوش شود؟
شرایط رایجی که می تواند باعث ایجاد گوش های کم تنظیم و غیرعادی شود عبارتند از: سندرم داون . سندرم ترنر.
علت
- سندرم Beckwith-Wiedemann.
- سندرم پاتر.
- سندرم روبینشتاین طیبی.
- سندرم اسمیت-لملی-اوپیتز.
- سندرم تریچر کالینز.
- تریزومی 13.
- تریزومی 18.
چه سندرمی گوش های کوچک دارد؟
سندرم Meier-Gorlin (MGS) یک اختلال ژنتیکی نادر است. ویژگی‌های اصلی آن گوش‌های کوچک (میکروتیا)، نبودن یا کوچک بودن کاسه زانو (کشکک) و قد کوتاه است.
آیا گوش های کوچک کمیاب هستند؟
فقط در رخ می دهد حدود 0.76 تا 2.35 در هر 10000 تولد، این وضعیت استثنایی نادر است. همه کودکانی که با میکروتیا متولد می شوند، شایع ترین عارضه مرتبط با ناهنجاری را دارند: کاهش شنوایی.
