دیافراگم: به طور کلی بهترین روش انتخاب بازترین دیافراگم موجود برای لنز شماست. شما می خواهید تا حد امکان نور به سنسور شما برسد. محدوده ای از f/1.4 - f/2.8 ایده آل است.
آیا دیافراگم در عکاسی نجومی مهم است؟
هرچه دیافراگم تلسکوپ شما بزرگتر باشد، قدرت جمع آوری نور بیشتری دارد و جزئیات دقیق تری را می تواند حل کند. در حالی که دیافراگم را نمی توان به طور کامل در عکاسی نجومی نادیده گرفت، اغلب چیزی که بیشتر به آن اهمیت می دهیم، نسبت کانونی تلسکوپ است.
آیا f 3.5 برای عکاسی نجومی خوب است؟
بیشتر کیت های دوربین دیجیتال با f/3.5-5.6 18-55mm در همه جا عرضه می شوند. … برای بهبود قابل توجه در کیفیت عکاسی نجومی منظره، من یک زاویه باز با فاصله کانونی در حدود 35 میلی متر یا کمتر در دوربین های فول فریم، 24 میلی متر یا کمتر در APS- توصیه می کنم. دوربین های C و 16 میلی متر یا کمتر در دوربین های Micro 4/3.
بهترین نسبت f برای عکاسی نجومی چیست؟
نسبت‌های کانونی
سریع f/4 تا f/5 معمولاً برای مشاهده میدان وسیع با توان پایین و عکاسی در اعماق فضا بهترین هستند. نسبت کانونی آهسته f/11 تا f/15 معمولاً برای رصد ستاره‌های ماه، سیارات و دوتایی با قدرت بالاتر و عکاسی با قدرت بالا مناسب‌تر است. نسبت‌های کانونی متوسط f/6 تا f/10 با هر کدام به خوبی کار می‌کنند.
آیا f 8 برای عکاسی نجومی خوب است؟
یک نقطه شروع خوب هنگام عکاسی با لنز زاویه باز f/2.8 (یا بازترین دیافراگم لنز)، 25 ثانیه و ISO 3200 است. من این را می گویم. نقطه شروع خوبی است زیرا به شما امکان می دهد در مورد نحوه تنظیم تنظیمات خود از آنجا بر اساس نور محیط تصمیم بگیرید.
