شاپرونین ها با ساختار دو حلقه ای انباشته مشخص می شوند و در پروکاریوت ها، در سیتوزول یوکاریوت ها، و در میتوکندری یافت می شوند. به عنوان مثال غشاهای میتوکندری و شبکه آندوپلاسمی (ER) در یوکاریوت ها.
کپرون های مولکولی به کجا متصل می شوند؟
چاپرون های مولکولی با زیر واحدهای پروتئین بازشده یا نیمه تا شده تعامل دارند، به عنوان مثال. زنجیره‌های نوپایی که از ریبوزوم بیرون می‌آیند، یا زنجیره‌های گسترده‌ای که در غشاهای درون سلولی جابه‌جا می‌شوند.
مثال چاپرون های مولکولی چیست؟
نمونه ای از پروتئین های چپرون "پروتئین های شوک حرارتی" (Hsps) هستند…. دو نمونه از Hsps عبارتند از Hsp70 و Hsp60 Hsp70. پروتئین‌های چاپرون Hsp70 کاتالیزورهای تاشونده‌ای هستند که در بسیاری از فرآیندهای تا شدن مانند تا کردن مجدد یا اشتباه تا کردن پروتئین‌های انباشته، و تا کردن و جمع‌آوری پروتئین‌های جدید کمک می‌کنند.
آیا همه سلول ها دارای پروتئین چپرون هستند؟
به همین ترتیب، هر چپرون مولکولی پروتئین استرس نیست. همانطور که ممکن است از تعدد عملکرد آنها استنباط شود، چاپرون های مولکولی بی بند و بار هستند. آنها با انواع مولکول ها تعامل دارند. آنها همچنین در همه جا حضور دارند. آنها در تمام سلول ها، بافت ها، و اندام ها، با استثناهای بسیار کمی شناخته شده، وجود دارند.
مولکول های چپرون چیست و چرا برای سلول ها مهم هستند؟
همراهان مولکولی راه حل طبیعت برای این چالش ها هستند. آنها
به پروتئین های دیگر در به دست آوردن و حفظ ساختار آنها کمک می کنند، از فرآیندهای سلولی پشتیبانی می کنند و حتی فعالیت پروتئین ها را به وضعیت استرس سلول مرتبط می کنند.
