وقتی در مورد اقداماتی صحبت می کنید که در آینده بسیار دور هستند (ماهها یا شاید سالها بعد)، از WILL استفاده کنید. وقتی در مورد اقداماتی صحبت می کنید که به زودی (فردا یا هفته آینده) انجام خواهید داد، از GOING TO استفاده کنید. وقتی می‌خواهید چیزی بخواهید، از WILL استفاده کنید.
تفاوت بین اراده و رفتن به چیست؟
"Will" در زمان آینده ساده استفاده می شود که در آن تصمیم فوری است. در حالی که فرم "going to" یک فرم مجزا است که برای زمان آینده ساده استفاده نمی شود. … برای بیان آنچه فکر می کنیم ممکن است در آینده اتفاق بیفتد و زمانی که در زمان صحبت تصمیم می گیریم که کاری باید در آینده انجام شود استفاده می شود.
آیا به قوانین دستور زبان می رویم یا می رویم؟
رفتن به با پیش‌بینی استفاده می‌شودهنگامی که تصمیم می گیرید، از اراده استفاده کنید. از رفتن به بعد از تصمیم گیری استفاده کنید. ما گاهی اوقات از حال استمراری برای رویدادهای برنامه ریزی شده در آینده نزدیک نیز استفاده می کنیم. وقتی می خواهیم در مورد حقایق آینده یا چیزهایی که معتقدیم در مورد آینده درست هستند صحبت کنیم، از اراده استفاده می کنیم.
آیا می توانم به جای هم از will و going to استفاده کنم؟
" Will" و "going to" از نظر معنی قابل تعویض هستند، اما انگلیسی زبانان بومی تمایل دارند از آنها برای اهداف کمی متفاوت استفاده کنند. وصیت اغلب در زمینه یک نقشه یا رویای بزرگ استفاده می شود، اغلب در آینده دور: من در نهایت ازدواج خواهم کرد.
آیا تفاوت پیوسته ارائه خواهد شد؟
زمان حال استمراری عمدتاً برای صحبت در مورد ترتیبات شخصی و برنامه های ثابت استفاده می شود. از Be going to نیز می توان برای بیان همین ایده استفاده کرد. با این حال، بر ایده نیت تأکید بیشتری می کند.
