بزرگواری (از لاتین magnanimitās، از magna "بزرگ" + animus "روح، روح") فضیلت بزرگ بودن ذهن و قلب است. معمولاً شامل امتناع از کوچک بودن، تمایل به رویارویی با خطر و اقداماتی برای اهداف عالی است.
بزرگواری به معنای واقعی کلمه به چه معناست؟
Magnanimous از لاتین magnus "بزرگ" و animus "روح" می آید، بنابراین به معنای واقعی کلمه کسی را که قلب بزرگ دارد را توصیف می کند. یک فرد می تواند با نجیب یا شجاع بودن، یا با بخشیدن آسان دیگران و عدم ابراز رنجش، آن روحیه بزرگ را نشان دهد.
واژه بزرگوار از کجا سرچشمه گرفته است؟
لاتین کلمه animus به معنای "روح" یا "روح" است.در "بزرگ"، "انیموس" با لاتین magnus به معنی "بزرگ" ملحق می شود. اساساً به معنای "عظمت روح" است، "عظمت روح" نقطه مقابل کوچکی است. یک شخص واقعاً بزرگوار می تواند بدون شکایت ببازد و بدون شکوه برنده شود..
مصداق بزرگواری چیست؟
شروح به عنوان حالت بسیار سخاوتمند، چه به معنای واقعی کلمه یا از نظر روحی، یا واقعیت
نشان دادن سخاوت زیاد و دادن هدایای بزرگ تعریف می شود. وقتی نسبت به اطرافیانتان بسیار سخاوتمند هستید و هدایای بزرگی می دهید، این نمونه ای از بزرگواری است.
مترادف بزرگواری چیست؟
مترادف و مترادف نزدیک برای بزرگواری. نوع دوستی، بزرگ دلی، سخاوت.
